Stiller - Wir sind Helden

Täglich rede ich mir mein leben

Aus u-bahn-fahrplaneinzelpunkten

Aus oben ohne ohneboden

Ohne schweigen

Rastlos, nie ratlos

Niemals sprachlos

Fehle ich den worten

Ich versuche mir die welt zu erklären

Als ob zwischen punkten linien wären

Als ob die worte mir die welt in streifen teilten

Ich greife nur und kann nicht begreifen

Was nützten mir meine hände

Wenn das was sie berührten verschwände

So wie die dinge wenn die worte sie finden

Verstummen und sich schweigend entwinden

Ich bin nicht stiller

Nur die worte fehlen

Ich bin nicht stiller

Nur die worte verfehlen ihr ziel

Ich bin nicht stiller

Ich will so gerne schweigen

Und still, viel stiller

Auf alles nur zeigen und still

Still und schillernd

Zeigte sich mir

Ich versuche mich der welt zu erklären

Als ob zwischen funken linien wären

Als ob die worte auch nur streifen könnten

Wonach ich greife und ich kann nicht begreifen

Was nützen mir die schönen gedanken

Die zwischen all den anderen versanken

Weil das herz aller gedanken aus blei ist

Weil alles was sie finden vorbei ist

Elke dag praat ik mijn leven tegen mezelf

Uit de dienstregelingsitems van de metro

Van topless bodemloos

zonder stilte

Rusteloos, nooit verloren

Nooit sprakeloos

Kom ik woorden tekort?

Ik probeer de wereld aan mezelf uit te leggen

Alsof er lijnen tussen stippen zijn

Alsof de woorden mijn wereld in reepjes verdeelden

Ik begrijp alleen en kan niet begrijpen

Wat voor nut hebben mijn handen voor mij?

Als wat ze aanraakten verdween

Zoals dingen doen wanneer woorden ze vinden

Word stil en ontsnap in stilte

ik ben niet stil

Alleen de woorden ontbreken

ik ben niet stil

Alleen de woorden missen hun doel

ik ben niet stil

Ik wil zo graag zwijgen

En stil, veel stiller

Gewoon alles aanwijzen en stil zijn

Stil en oogverblindend

verscheen aan mij

Ik probeer mezelf uit te leggen aan de wereld

Alsof er lijnen tussen vonken zijn

Alsof de woorden elkaar alleen maar konden raken

Waar ik naar reik en ik kan het niet bevatten

Wat heb ik aan mooie gedachten

Wie zonk tussen alle anderen

Omdat het hart van alle gedachten van lood is gemaakt

Want wat ze ook vinden is voorbij