Lass Uns Verschwinden - Wir sind Helden

Denkst du nicht auch, die Welt — und ich meine

Batürlich die eine — dreht sich längst von alleine

Denkst du nicht auch, wenn wir verschwänden

Dass sich genug Andre zum Drehen fänden

Sie würden fragen, wo sind sie hin

Ich werd niemandem sagen, wo ich bin

Lass uns verschwinden, lass uns verschwinden

Wir lösen uns auf, wir lösen uns auf

Lass uns verschwinden, lass uns verschwinden

Wir lösen uns auf, da kommt keiner drauf

Ein kurzes Glimmen, dann ein Verschwimmen

Dann ein Verschwinden und mit den Jahren

Oder auch Stunden, oder Sekunden

Schließt sich die Welt da wo wir waren

Vielleicht wärst du Seetang, ich wäre Krill

Wir wären der Seegang und dann wären wir still

Über uns Möwen, hungrig und schrill

Aber uns wär egal, ob die Möwe was will

Denk eine Nase auf warmem Asphalt

Der Hund wäre froh, die Nase wär kalt

Das wäre ich, oder auch nicht

Oder auch du, und ich schaute zu

Vind jij dat ook niet, de wereld - en ik bedoel

Natuurlijk, de ene - is al lang uit zichzelf gedraaid

Denk je ook niet als we verdwijnen?

Dat er genoeg anderen zouden zijn om te schieten

Ze zouden vragen waar ze heen zijn gegaan?

Ik zal niemand vertellen waar ik ben

laten we weggaan, laten we weggaan

We gaan uit elkaar, we gaan uit elkaar

laten we weggaan, laten we weggaan

We gaan uit elkaar, niemand snapt het

Een korte flikkering, dan een waas

Dan een verdwijning en door de jaren heen

Of zelfs uren, of seconden

De wereld sluit waar we waren

Misschien was jij zeewier, ik zou krill zijn

We zouden de deining zijn en dan zouden we stil zijn

Boven ons meeuwen, hongerig en schril

Maar het zou ons niet schelen als de zeemeeuw iets wilde hebben

Denk een neus op warm asfalt

De hond zou blij zijn als de neus koud was

Ik zou zijn, of niet

Of jij ook, en ik keek