Der Hoffnung-Tod - Winterdome

Mein Herz weiß nur,

er schwor den Schwur.

Mein einzig Glück,

er kehrt zurück.

Zwar jetzt noch fort,

doch ein Mann ein Wort.

Kein Zweifel in mir,

er ist schon bald wieder hier.

Mein Herz Dir glüht.

Da die Nachtblume blüht,

werde ich bei Dir sein.

Hoffnung auf sich war, was er gab.

Hoffnung bis weit über sein Grab.

Hoffnung, die nach ihm noch bedroht

das liebend Herz mit Hoffnung-Tod.

Nun sieh mein Sohn,

deines Vaters Lohn,

da er kehre zurück,

ist des Volkes Glück.

Ein Held war er,

doch er wird noch mehr.

Oh, ich hoffe so sehr,

daß Du einst werdest wie er.

Mein Herz Dir glüht.

Da die Nachtblume blüht,

werde ich bei Dir sein.

Hoffnung auf sich war, was er gab.

Hoffnung bis weit über sein Grab.

Hoffnung, die nach ihm noch bedroht

das liebend Herz mit Hoffnung-Tod.

alleen mijn hart weet

hij zwoer de eed.

mijn enige geluk

hij komt terug.

nu nog steeds weg

maar een man een woord.

geen twijfel in mij

hij komt snel terug.

Mijn hart gloeit voor jou.

Als de nachtbloem bloeit,

ik zal bij u zijn

Hoop in zichzelf was wat hij gaf.

Hoop ver voorbij zijn graf.

Hoop dat dat nog steeds dreigt na hem

het liefhebbende hart met hoop dood.

Zie nu mijn zoon

het loon van je vader

sinds hij terugkomt

is het geluk van de mensen.

hij was een held

maar hij wordt nog meer.

Oh ik hoop zo veel

dat je op een dag zult worden zoals hij.

Mijn hart gloeit voor jou.

Als de nachtbloem bloeit,

ik zal bij u zijn

Hoop in zichzelf was wat hij gaf.

Hoop ver voorbij zijn graf.

Hoop dat dat nog steeds dreigt na hem

het liefhebbende hart met hoop dood.