55/23 - Winter Solstice

One day at a time

You count your blessings

Then continue to court mine

So cautious you are yet you throw yourself into the gears with ease

I’ve fallen into an ocean of deceit

And you’re holding onto the last life vest

With your back to the tides of terror tonight

One arm at a time

Struggling to set your self free

When chin deep in your lies

Traveling down denial

You’ve lost your paddle in the commotion of emptiness

You sit distraught and numb

Eyes rolling back into an infinite darkness

I will carry you and your gloom

Home sweet home

Hold my hand and let yourself go

Een dag tegelijk

Je telt je zegeningen

Ga dan verder met de mijne

Zo voorzichtig dat je bent, maar je gooit jezelf met gemak in de versnellingen

Ik ben in een oceaan van bedrog gevallen

En je houdt je vast aan het laatste reddingsvest

Met je rug naar de getijden van terreur vanavond

Eén arm tegelijk

Worstelend om jezelf te bevrijden

Als je kin diep in je leugens zit

Reizen naar beneden ontkenning

Je bent je peddel kwijtgeraakt in de drukte van de leegte

Je zit radeloos en gevoelloos

Ogen rollen terug in een oneindige duisternis

Ik zal jou en je somberheid dragen

Oost West Thuis Best

Houd mijn hand vast en laat je gaan