The Cape Town Blues - Will and the People

All by myself atlast.

Strolling down my unknown path,

Unfamiliar faces reflect my soul,

Brand new places that I can go.

There’s a cricket on the TV screen,

Next to murder, you know what I mean.

You big fenced house with two nice cars,

But the dealer’s behind bars.

This is how.

This is how it should be.

(this is how it should be for me)

An adventure for me.

(and adventure for me)

When my inspiration is unreliable

and my occupation is undeniable,

The Cape Town blues is a whole different thing,

Puts a smile on my face, makes me wanna sing.

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

I can’t walk by myself.

So sticking my saw thumb up on the shelf

I’ll say: «I am the brakes of a moving train.»

I’ve made my mistakes, but i’m still the same.

Somehow I feel at home,

I can’t help it!

Sitting here on my own, smoking this shit.

I’m gonna start a trend.

In Cape Town it’s cool to fight to the end.

This is how…

It should be.

(this is how it should be for me)

An adventure for me

(an adventure for me)

When my inspiration is unreliable

and my occupation is undeniable,

The Cape Town blues is a whole different thing,

Puts a smile on my face, makes me wanna sing.

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(eeeeey!)

My friend Cosnati he sleeps on the streets,

You just don’t know about it.

His parents they deserted him,

I wish they had given a shit.

They just go.

Ooleiooooooleeee~

Helemaal alleen.

Wandelend over mijn onbekende pad,

Onbekende gezichten weerspiegelen mijn ziel,

Gloednieuwe plaatsen waar ik naartoe kan gaan.

Er is een krekel op het tv-scherm,

Naast moord weet je wat ik bedoel.

Jij groot omheind huis met twee mooie auto's,

Maar de dealer zit achter de tralies.

Dit is hoe.

Dit is hoe het zou moeten zijn.

(zo zou het voor mij moeten zijn)

Een avontuur voor mij.

(en avontuur voor mij)

Wanneer mijn inspiratie onbetrouwbaar is

en mijn beroep is onmiskenbaar,

De blues van Kaapstad is iets heel anders,

Tovert een glimlach op mijn gezicht, maakt dat ik wil zingen.

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

Ik kan niet alleen lopen.

Dus ik steek mijn zaagduim omhoog op de plank

Ik zal zeggen: "Ik ben de rem van een rijdende trein."

Ik heb mijn fouten gemaakt, maar ik ben nog steeds dezelfde.

Op de een of andere manier voel ik me thuis,

Ik kan er niets aan doen!

Ik zit hier alleen, deze shit te roken.

Ik ga een trend starten.

In Kaapstad is het cool om tot het einde door te vechten.

Dit is hoe…

Het zou moeten zijn.

(zo zou het voor mij moeten zijn)

Een avontuur voor mij

(een avontuur voor mij)

Wanneer mijn inspiratie onbetrouwbaar is

en mijn beroep is onmiskenbaar,

De blues van Kaapstad is iets heel anders,

Tovert een glimlach op mijn gezicht, maakt dat ik wil zingen.

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(Ooleiooooooleeeee)

(eeeeeh!)

Mijn vriend Cosnati, hij slaapt op straat,

Je weet er gewoon niets van.

Zijn ouders lieten hem in de steek,

Ik wou dat ze er iets om hadden gegeven.

Ze gaan gewoon.

Ooleiooooooooeeee~