Grass For Blades - Wigwam

Atomic man, embossed on hues of

Money greens that swell and ooze, will

Scratch his chin as if to muse that

All this winning meant to lose

Though he slaved and hate his dues

Here he was, no time to choose

A way to change and try to fuse him-

self into the way the queues around him

«Attack you fools!"the captain bawls

«I have your heads upon my walls!»

Rows of heroes crouch to crawls, bomb

Bamboo huts and village halls, smash

Ping-pong bats with cannon balls, as

Ali-Baba's sheiks and sauls

Debag Goliath as he falls

While the Statue Of Liberty climbs and mauls everything

«Champagne for the heroe whore

And watch your step in all that gore

But not too much, he’ll scream for more»

El pres.

advices from the door

«For though he’s filled from skin to core

It’s not enough he’ll whine for sure, so

Say it’s we who keep the score, and

nail him back upon the floor, yeh»

So there he works, still at large

Behind his smiles and his camouflage

Of nice white coats and college grades that

Hide blue suits with golden braids

And though I hope the smell just fades

It does not go but leads to raids on

Bamboo huts in country glades

Where the people use the grass for blades, ain’t that something

Atoomman, reliëf op tinten van

Geldgroen dat opzwelt en sijpelt, zal

Krab op zijn kin alsof hij dat wil mijmeren

Al dit winnen was bedoeld om te verliezen

Hoewel hij zwoegde en een hekel had aan zijn verplichtingen

Hier was hij, geen tijd om te kiezen

Een manier om hem te veranderen en te proberen te fuseren...

zelf in de manier waarop de wachtrijen om hem heen

"Val jullie dwazen aan!" schreeuwt de kapitein

«Ik heb uw hoofden op mijn muren!»

Rijen helden hurken om te kruipen, bom

Bamboehutten en dorpshuizen, smash

Pingpongbatjes met kanonskogels, as

Ali-Baba's sjeiks en sauls

Debag Goliath als hij valt

Terwijl het Vrijheidsbeeld alles beklimt en verscheurt

«Champagne voor de heldenhoer

En let op je stap in al dat gore

Maar niet te veel, hij schreeuwt om meer»

El pres.

adviezen van de deur

«Want al is hij gevuld van huid tot kern

Het is niet genoeg dat hij zeker zal zeuren, dus

Zeg dat wij het zijn die de score bijhouden, en

spijker hem weer op de grond, ja»

Dus daar werkt hij, nog steeds op vrije voeten

Achter zijn glimlach en zijn camouflage

Van mooie witte jassen en universiteitscijfers die

Verberg blauwe pakken met gouden vlechten

En hoewel ik hoop dat de geur gewoon vervaagt

Het gaat niet door, maar leidt tot invallen

Bamboehutten op open plekken op het platteland

Waar de mensen het gras gebruiken voor messen, is dat niet iets?