The Foreseer - Whyzdom

I’ve been raised with a blindfold over my eyes

I’ve been denied the right to think with my own mind

I’ve been listening to their nonsense and rhymes

Too young too soon too pretty to say anything right

They say:

How do you dare to speak

When you don’t know the words of wisdom from the past?

How do you dare to sing

When you don’t know the melody of life?

How do you dare to think

When ministers lead the holy flock of lambs?

Now do you understand what faith is all about?

Don’t leave me now lost in the dark

There’s a wind that constantly

Throws us all down on our knees

There are nightmares spreading darkness

In our children hearts

There’s a bed of thorns that is waiting for me

Each and every night

They’ve been praising divine ignorance and lies

Clinging to the only hope of salvation in another life

They were telling me that I needed a guide

While they were blind and I was the one to see the light

They say:

Now will you listen

To the tiny voice in the corner of your mind?

Now will you pay attention

To what’s written between the lines?

Now do you see the shadow

Patiently waiting for you behind the light?

Now do you understand the truth

Hidden beneath the lies?

Don’t let the blind show you the light

There’s a wind that constantly

Throws us all down on our knees

There are nightmares spreading darkness

In our children hearts

There’s a bed of thorns that is waiting for me

Each and every night

Why don’t you ever listen

To the words of wisdom from my mouth?

Why don’t you ever pay care

About what’s standing out to my own eye?

Why don’t you ever have a doubt

About your old beliefs and silly signs?

Now will you dare to face

The consequences of your lies?

There’s a wind that constantly

Throws us all down on our knees

There are nightmares spreading darkness

In our children hearts

There’s a bed of thorns that is waiting for me

Each and every night

Ik ben opgevoed met een blinddoek voor mijn ogen

Mij ​​is het recht ontzegd om met mijn eigen verstand te denken

Ik heb naar hun onzin en rijmpjes geluisterd

Te jong, te vroeg, te mooi om iets goed te zeggen

Ze zeggen:

Hoe durf je te spreken?

Wanneer je de woorden van wijsheid uit het verleden niet kent?

Hoe durf je te zingen?

Als je de melodie van het leven niet kent?

Hoe durf je te denken?

Wanneer predikanten de heilige kudde lammeren leiden?

Begrijp je nu wat geloof inhoudt?

Laat me nu niet verloren in het donker

Er is een wind die constant

Gooit ons allemaal op onze knieën

Er zijn nachtmerries die duisternis verspreiden

In de harten van onze kinderen

Er is een bed van doornen dat op me wacht

Elke nacht

Ze hebben goddelijke onwetendheid en leugens geprezen

Vastklampen aan de enige hoop op redding in een ander leven

Ze vertelden me dat ik een gids nodig had

Terwijl zij blind waren en ik degene was die het licht zag

Ze zeggen:

Wil je nu luisteren

Naar het kleine stemmetje in de hoek van je geest?

Ga je nu opletten

Wat staat er tussen de regels?

Zie je nu de schaduw

Geduldig op je wachten achter het licht?

Begrijp je nu de waarheid?

Verborgen onder de leugens?

Laat de blinden je het licht niet tonen

Er is een wind die constant

Gooit ons allemaal op onze knieën

Er zijn nachtmerries die duisternis verspreiden

In de harten van onze kinderen

Er is een bed van doornen dat op me wacht

Elke nacht

Waarom luister je nooit?

Op de woorden van wijsheid uit mijn mond?

Waarom betaal je nooit zorg?

Over wat me opvalt?

Waarom twijfel je nooit?

Over je oude overtuigingen en gekke tekens?

Durf je het nu onder ogen te zien

De gevolgen van je leugens?

Er is een wind die constant

Gooit ons allemaal op onze knieën

Er zijn nachtmerries die duisternis verspreiden

In de harten van onze kinderen

Er is een bed van doornen dat op me wacht

Elke nacht