Paper Princess - Whyzdom

When I was a child

I used to wish that I could fly

Like a bird from tree to tree

High above the land

Spreading my wings to feel the wind of freedom

Climbing into the clouds so white and so pure

Gently caressing my feathers and soothing my soul

But they broke into my dreams

Tearing all apart

But they burnt my wings

Pulling me down

And they shouted and they howled

To teach me their lies

I am the Paper Princess

So fragile and so sad

I have been crumbled

I’ve been torn by their lies

So if you take my hand

And if you dive into my eyes

I’ll welcome you

In my paper wonderland

When I was alone at night I used to wish that I could dance

With the flakes of winter snow flying all around

I used to play with immaculate unicorns

Riding across the grass, the fields and the streams

Waltzing with the leaves that fall down from the weeping willows

But they told me it was love

And they did it for my own good

And they said it was my fault

Hitting me down

And they shouted and they howled

Until I endlessly cried

I am the Paper Princess

So fragile and so sad

I have been crumbled

I’ve been torn by their lies

So if you take my hand

And if you dive into my eyes

I’ll welcome you

In my paper wonderland

Toen ik een kind was

Ik wenste dat ik kon vliegen

Als een vogel van boom tot boom

Hoog boven het land

Ik spreid mijn vleugels om de wind van vrijheid te voelen

Klimmen in de wolken zo wit en zo puur

Zachtjes mijn veren strelen en mijn ziel kalmeren

Maar ze braken in in mijn dromen

Alles uit elkaar scheuren

Maar ze hebben mijn vleugels verbrand

Me naar beneden trekken

En ze schreeuwden en ze huilden

Om me hun leugens te leren

Ik ben de Papieren Prinses

Zo kwetsbaar en zo verdrietig

Ik ben afgebrokkeld

Ik ben verscheurd door hun leugens

Dus als je mijn hand pakt

En als je in mijn ogen duikt

Ik heet je welkom

In mijn papieren wonderland

Als ik 's avonds alleen was, wenste ik dat ik kon dansen

Terwijl de vlokken wintersneeuw overal rondvliegen

Ik speelde met smetteloze eenhoorns

Rijden over het gras, de velden en de beekjes

Walsen met de bladeren die van de treurwilgen vallen

Maar ze vertelden me dat het liefde was

En ze deden het voor mijn eigen bestwil

En ze zeiden dat het mijn schuld was

Mij ​​neerslaan

En ze schreeuwden en ze huilden

Tot ik eindeloos huilde

Ik ben de Papieren Prinses

Zo kwetsbaar en zo verdrietig

Ik ben afgebrokkeld

Ik ben verscheurd door hun leugens

Dus als je mijn hand pakt

En als je in mijn ogen duikt

Ik heet je welkom

In mijn papieren wonderland