Lonely Roads - Whyzdom

On these lonely roads I’ve been travelling for so long

Trying to find shelter from the pain

I’ve been searching for the sound and the smell

Of the rivers and the young trees

Now that it seems that I know each path

And each crossroad and each flower and each tree

I am sitting back on the ground

Looking back over my shoulder vanishing away

On these lonely roads I’ve been searching for so long

For the arms to keep me from flying away

From the ancient memories of old wounds that I’ve been

Trying to ignore then to heal

Now that it seems that I know each rose

And each of their thorns, and each color they wear

I am standing on the road again

Looking far away to the horizon

Pretending to make out an aim

Ah, will I ever find peace in my heart

Ah, will I ever find a reason to stay

Somewhere I can call my home

Far from the storms

That have been raging

Inside my heart for so long

On these lonely roads

When twilight has come down

On the desert of my soul

I’ve been feeling so hard

The bite and the cold

Of the winter of my life

Now that it seems

That I’ve known too well

The sorrows and deception and tears

I am lying down on the ground

Looking high above in the sky

The stars are waiting for me

Ah, will I ever find peace in my heart

Ah, will I ever find a reason to stay

Somewhere I can call my home

Far from the storms

That have been raging

Inside my heart for so long

Op deze eenzame wegen heb ik zo lang gereisd

Proberen beschutting te vinden tegen de pijn

Ik heb gezocht naar het geluid en de geur

Van de rivieren en de jonge bomen

Nu het lijkt alsof ik elk pad ken

En elk kruispunt en elke bloem en elke boom

Ik leun achterover op de grond

Terugkijkend over mijn schouder verdwijnend

Op deze eenzame wegen waar ik al zo lang naar op zoek ben

Voor de armen om te voorkomen dat ik wegvlieg

Van de oude herinneringen aan oude wonden die ik ben geweest

Proberen te negeren en vervolgens te genezen

Nu het lijkt alsof ik elke roos ken

En elk van hun doornen, en elke kleur die ze dragen

Ik sta weer op de weg

Ver weg naar de horizon kijken

Doen alsof je een doel maakt

Ah, zal ik ooit vrede in mijn hart vinden

Ah, zal ik ooit een reden vinden om te blijven?

Ergens waar ik mijn thuis kan noemen

Ver van de stormen

Dat was woedend

Al zo lang in mijn hart

Op deze eenzame wegen

Als de schemering is ingevallen

Op de woestijn van mijn ziel

Ik heb me zo hard gevoeld

De beet en de kou

Van de winter van mijn leven

Nu het erop lijkt

Dat ken ik maar al te goed

Het verdriet en bedrog en tranen

Ik lig op de grond

Hoog boven in de lucht kijken

De sterren wachten op mij

Ah, zal ik ooit vrede in mijn hart vinden

Ah, zal ik ooit een reden vinden om te blijven?

Ergens waar ik mijn thuis kan noemen

Ver van de stormen

Dat was woedend

Al zo lang in mijn hart