Homecoming - White Ward

Cornered by soft walls

Eviscerated by cure

I am just an empty shell

Straightjacket hugs me with love

Defending from my hands

Never lets me coming home

And only in feverish dreams

I lie in blood again

I hang myself again

At my home

Cold and white corridors

Blinking light, drugs on time

Sobs and moans behind the wall

Fill my uprooted soul

Unsteady shades from the scenes

Of all my ends in native home

They inspire me to fight for my death

To seek the path to my home

Syringe

Pull out

Drive it

Into his neck

And run away

Footfall and screams

Guards' broken arm

Laughter in wards

Howling alarm

Black branches and moon

Barking of dogs

Soon I’ll be gone

Soon I’ll be home

Soon I’ll be home…

In het nauw gedreven door zachte muren

Ontdaan door middel van genezing

Ik ben slechts een lege huls

dwangbuis omhelst me met liefde

Verdedigen vanuit mijn handen

Laat me nooit thuiskomen

En alleen in koortsachtige dromen

Ik lig weer in het bloed

Ik hang mezelf weer op

Bij mij thuis

Koude en witte gangen

Knipperend licht, medicijnen op tijd

Snikken en kreunen achter de muur

Vul mijn ontwortelde ziel

Onstabiele tinten uit de scènes

Van al mijn eindigt in mijn geboorteland

Ze inspireren me om te vechten voor mijn dood

Het pad naar mijn huis zoeken

Spuit

Uittrekken

Bestuur het

In zijn nek

En wegrennen

Voetstappen en geschreeuw

Bewakers gebroken arm

Gelach op afdelingen

huilend alarm

Zwarte takken en maan

Blaffen van honden

Binnenkort ben ik weg

Binnenkort ben ik thuis

Binnenkort ben ik thuis...