Stormbringer - Weeping Silence

A storm gathers on the horizon

A cold wind bellows in the night

Trees whisper a woe

Their leaves gather at my feet

In this silence I can’t conceive

Under the moonlit sky, it’s the death of me

This threat grows in the distance

Ominous to take you away from me

But I shall not turn my gaze away

Nor shall I walk the bitter road away from you

Winter hath not darken’d the skies for us

Stormbringer!

Nor it hath frozen our spring blossoms

You cannot darken the skies for us

Stormbringer!

You may not freeze this spring blossom

The storm is velvet embraced

Its chill saddens my waking hour

What can I do in its misery?

How can I yearn for life?

In this silence I can’t conceive

Under the moonlit sky, it’s the death of me

This threat menacing above me now

Ominous to take you away from me

But I will gather strength and valour

An army of light guides my final stand

Winter hath not darken’d the skies for us

Stormbringer!

Nor it hath frozen our spring blossoms

You cannot darken the skies for us

Stormbringer!

You may not freeze this spring blossom

We stand strong beneath you

We won’t fall

Glorious moonlight

Reflection of the sun!

Stay here one more night

Might not the storm take you

Embrace me with your blue light

Stormbringer!

Winter hath not darken’d the skies for us

Stormbringer!

Nor it hath frozen our spring blossoms

You cannot darken the skies for us

Stormbringer!

You may not freeze this spring blossom

Keep your warring march away stormbringer

Your wintery eyes to yourself

Your banner of darkness shall roar in the wind

But it will not obscure with its shadow

Nor will it hide the last light of this moon

Gothic, proud, romantic and strong!

Er komt een storm aan aan de horizon

Er waait een koude wind in de nacht

Bomen fluisteren een wee

Hun bladeren verzamelen zich aan mijn voeten

In deze stilte kan ik niet zwanger worden

Onder de maanverlichte hemel, het is de dood van mij

Deze dreiging groeit in de verte

Onheilspellend om je van me weg te nemen

Maar ik zal mijn blik niet afwenden

Noch zal ik de bittere weg van je weglopen

De winter heeft de lucht voor ons niet verduisterd

Stormbrenger!

Noch heeft het onze lentebloesems bevroren

Je kunt de lucht niet voor ons verduisteren

Stormbrenger!

Deze lentebloesem mag je niet bevriezen

De storm is fluwelen omarmd

De kou maakt mijn wakkere uur verdrietig

Wat kan ik doen in zijn ellende?

Hoe kan ik naar het leven verlangen?

In deze stilte kan ik niet zwanger worden

Onder de maanverlichte hemel, het is de dood van mij

Deze dreiging dreigt nu boven mij

Onheilspellend om je van me weg te nemen

Maar ik zal kracht en moed verzamelen

Een leger van licht begeleidt mijn laatste standpunt

De winter heeft de lucht voor ons niet verduisterd

Stormbrenger!

Noch heeft het onze lentebloesems bevroren

Je kunt de lucht niet voor ons verduisteren

Stormbrenger!

Deze lentebloesem mag je niet bevriezen

We staan ​​sterk onder je

We zullen niet vallen

Glorieus maanlicht

Weerspiegeling van de zon!

Blijf hier nog een nacht

Misschien neemt de storm je niet mee

Omarm me met je blauwe licht

Stormbrenger!

De winter heeft de lucht voor ons niet verduisterd

Stormbrenger!

Noch heeft het onze lentebloesems bevroren

Je kunt de lucht niet voor ons verduisteren

Stormbrenger!

Deze lentebloesem mag je niet bevriezen

Houd je strijdende mars weg stormbrenger

Je winterse ogen voor jezelf

Uw banier van duisternis zal brullen in de wind

Maar het zal niet verduisteren met zijn schaduw

Noch zal het het laatste licht van deze maan verbergen

Gothic, trots, romantisch en sterk!