Crystalline, so Serene - We Never Learned To Live

Return to a place once so familiar

Where broken blue would fall right into place

As I recall

The answers were far beneath the top soil

And it’s all at odds with the way I used to feel

We watched the hands shake as silhouettes

He wrote it down and watched the moons turn to red

There’s air in the walls but I’m sutrggling to breathe

There’s truth in the waves that lie underneath

The sombre songs of the ghost in the machine

Keer terug naar een plek die ooit zo vertrouwd was

Waar gebroken blauw precies op zijn plaats zou vallen

Zoals ik me herinner

De antwoorden lagen ver onder de bovenste grond

En het staat allemaal haaks op hoe ik me vroeger voelde

We zagen de handen trillen als silhouetten

Hij schreef het op en zag hoe de manen rood kleurden

Er zit lucht in de muren, maar ik probeer te ademen

Er zit waarheid in de golven die eronder liggen

De sombere liederen van de geest in de machine