Angry or Sad - WVNDER

Calm down

You don’t want them to find out all this time you’ve had it wrong

Every hope you harbor, gone

You did this to yourself

Sifting through all the fallen rain, looking back, try to call my name

All the meaning has gone away and I’m to blame

On the cold ground where you left me

I wrote down every time you did me wrong

But I still come up with fault tailored for just myself

Can’t take back the mistakes I’ve made

Intentions buried beneath my shame

Oh, despite our excess of promised change, it’s all the same

So just calm down

You don’t want them to find out

Your actions formed an open sore, left to fester

I won’t be bored with anymore of your empty gestures

You locked the door, showed no remorse, left me bleeding

Just like before, lie to ignore my well-being

So what was it that we were hoping for?

You left my insides all over the floor

I know that I’m a burden and a chore

You used to love me, but not anymore

And even though you saved me from the edge

I don’t expect you to do it again

Now that I know you’re never coming back

Should I be angry or should I be sad?

Rustig aan

Je wilt niet dat ze er al die tijd achter komen dat je het mis hebt gehad

Elke hoop die je koestert, verdwenen

Je hebt jezelf dit aangedaan

Door alle gevallen regen ziften, terugkijkend, proberen mijn naam te noemen

Alle betekenis is verdwenen en ik heb de schuld

Op de koude grond waar je me achterliet

Ik heb elke keer dat je me iets fout deed opgeschreven

Maar ik bedenk nog steeds een fout die alleen voor mezelf is gemaakt

Ik kan de fouten die ik heb gemaakt niet terugdraaien

Intenties begraven onder mijn schande

Oh, ondanks ons teveel aan beloofde verandering, is het allemaal hetzelfde

Dus gewoon rustig aan

Je wilt niet dat ze erachter komen

Je acties vormden een open zweer, die nog moet etteren

Ik zal me niet meer vervelen met je lege gebaren

Je deed de deur op slot, toonde geen berouw, liet me bloeden

Net als voorheen, lieg om mijn welzijn te negeren

Dus waar hoopten we op?

Je liet mijn binnenkant overal op de grond achter

Ik weet dat ik een last en een karwei ben

Je hield van me, maar nu niet meer

En ook al heb je me van de rand gered

Ik verwacht niet dat je het nog een keer doet

Nu ik weet dat je nooit meer terugkomt

Moet ik boos zijn of verdrietig zijn?