Брови - Владимир Девятов

1. А ты не вейся, пташка, ды надо мною не кружись,

А ты мне вернаю да только службу сослужи,

Слетай в тот край, где рощи да дубровы,

Ой, там живет девчонка — черны брови,

Слетай в тот край, где рощи да дубровы,

Ой, там живет девчонка — черны брови.

Припев: А брови, ох уж эти брови — угольки,

Ах, бедына-а-ё моё сердечко, брови, рвется от тоски.

2. Ай, моё сердце бедное, ты пташка пожалей,

Ох, легкокрылая, слетай к милашке поскорей.

Ты передай ей мой привет да ласку,

Да про любовь поведай синим глазкам

Ты передай ей мой привет да ласку.

Припев: А глазки, ох уж эти глазки — синева,

Ах, бедына-а-ё моё сердечко, глазки,

Вы свели с ума.

С кем жа та мне, с кем жа та мне,

С кем мне думаньку да и думати?

Думать думу, думать мне думу,

Думать мне думаньку да и с миленькай.

Ой!!!

3. А ты вспорхни — ка пташка в светлу горенку да к ней,

Пораспроси — ка, помнит ли сударка обо мне.

А как на землю ночью лягут росы,

Ты ей вплети мой голос лентой в косы.

А как на землю ночью лягут росы,

Ты ей вплети мой голос лентой в косы.

Припев: Ах косы, ох, уж эти косы до земли,

Ах, бедына-а-ё моё сердечко косы, косы оплели.

Проигрыш.

Припев: А брови, ох уж эти брови — угольки,

Ах, бедына-а-ё моё сердечко, брови, рвется от тоски.

А глазки, ох уж эти глазки — синева,

Ах, бедына-а-ё моё сердечко, глазки,

Вы свели с ума.

Ах косы, ох, уж эти косы до земли,

Ах, бедына-а-ё моё сердечко косы, косы оплели.

1. En draai niet, kleine vogel, cirkel niet over mij heen,

En je zult me ​​teruggeven, maar dien me alleen,

Vlieg naar dat land waar bosjes en eiken zijn,

Oh, daar woont een meisje - zwarte wenkbrauwen,

Vlieg naar dat land waar bosjes en eiken zijn,

Oh, er woont een meisje - zwarte wenkbrauwen.

Koor: En wenkbrauwen, oh, deze wenkbrauwen zijn kolen,

Oh, arme-ah, mijn hart, wenkbrauwen, is verscheurd van verlangen.

2. Ja, mijn hart is arm, je hebt medelijden met de vogel,

Oh, lichtvleugelig, vlieg zo snel mogelijk naar het schatje.

Je zegt haar mijn hallo en genegenheid,

Ja, vertel blauwe ogen over liefde

Je doet haar de groeten en genegenheid.

Koor: En de ogen, oh, deze ogen zijn blauw,

Oh, arme-ah, mijn hart, ogen,

Je bent gek geworden.

Met wie is het voor mij, met wie is het voor mij,

Met wie moet ik denken en denken?

Denk een gedachte, denk een gedachte aan mij,

Ik denk een dumanka en met een kleintje.

Au!!!

3. En je fladdert - een kleine vogel in een lichte vuurkist en naar haar,

Vraag of Sudarka zich mij herinnert.

En hoe dauw 's nachts op de aarde zal vallen,

Je weeft mijn stem in vlechten met een lint.

En hoe dauw 's nachts op de aarde zal vallen,

Je weeft mijn stem in vlechten met een lint.

Koor: Ah, vlechten, oh, deze vlechten op de grond,

Oh, arme, mijn hart vlechten, vlechten gevlochten.

Verliezen.

Koor: En wenkbrauwen, oh, deze wenkbrauwen zijn kolen,

Oh, arme-ah, mijn hart, wenkbrauwen, is verscheurd van verlangen.

En de ogen, oh, deze ogen zijn blauw,

Oh, arme-ah, mijn hart, ogen,

Je bent gek geworden.

Ah vlechten, oh, deze vlechten op de grond,

Oh, arme, mijn hart vlechten, vlechten gevlochten.