Forget - Vlad Holiday

Like an ending overlooked

Like some page from

Some old unreadable book

I’m just the shoreline to your sea

But you make me forget myself

And that‘s the greatest gift

I could ever ask you for

I want nothing more, ‘cause that’s the greatest gift of all

Like a gypsy in the unknown

Like the cracks that form inside of these bones

I watch the world pass by through a dirty screen

But you make me forget myself

And that‘s the greatest gift

I could ever ask you for

I want nothing more, ‘cause that’s the greatest gift of all

You make me forget myself

Zoals een einde over het hoofd gezien

Like een pagina van

Een oud onleesbaar boek

Ik ben gewoon de kustlijn naar jouw zee

Maar je doet me mezelf vergeten

En dat is het grootste geschenk

Ik zou je ooit om kunnen vragen

Ik wil niets meer, want dat is het grootste geschenk van allemaal

Als een zigeuner in het onbekende

Zoals de scheuren die zich aan de binnenkant van deze botten vormen

Ik zie de wereld voorbijgaan door een vies scherm

Maar je doet me mezelf vergeten

En dat is het grootste geschenk

Ik zou je ooit om kunnen vragen

Ik wil niets meer, want dat is het grootste geschenk van allemaal

Je doet me mezelf vergeten