Oddaj - Vito Bambino, Natalia Szroeder

Oddaj, to co zabrałaś mi oddaj już, bo za długo to masz

Sołtys wybudował drogę, więc mogę przyjść

Przyjdę i odbiorę, nie zostaje na herbatę

Pogaduchy o tym, jak to kiedyś było pięknie

Skoro jestem, to Ci powiem u mnie nieźle

A teraz swoim palcem wskażesz miejsce

Powiedz, w której z szkatułek

Jaki kolor i na której z półek znajdę swoje imię

Na pudełku, co w nim jest

Zaufanie me, mam po ojcu i po mamie

W końcu się uwolnię

Nie odnajdziesz śladów, prowadzą do oceanu łez

Bez Ciebie będzie lżej

Na powierzchni płynę

Wiem, że nigdy więcej już, nie pozwolę

Wolę mieć kontrolę i oddać Tobie mogę jedynie gniew

Nie, patrz co za bezsens

Ty i ja i ta kłótnia na wiecznie

Będę pamiętała, że wybór mój wybrałam źle

I mnie połamało wtedy, byłam zepsuta długo

Oczy otwarte, na krótko przed drugą

Czekając na sen, aż uratuje mnie

Pomóż mi i nie uśmiechaj się za grosz

I oddaj zanim zgubisz, to na

Zawsze, kiedy Cię widzę to mam pasztet, a nie mózg

Chciałeś nie mówić już, usta na klucz

Daj torbę, a do niej wrzucę, co Twoje

Zanim czas znów stanie i zrobi mi z bani pranie

Nie chcę biec, a Ty stoisz człowiek-kamień

Jakby nic Ciebie nie intere

Czy Ty wiesz, ile walczę ze sobą?

A czy Ty wiesz, ile ja mam za sobą?

Nie odzywaj się

Trzymam Cię za słowo

Uważaj na siebie i żyj zdrowo

Bo ja zamierzam iść do przodu

W jedną stronę bez powrotu

Pozostawiam po mnie na oczach Twych pył

Życzę Ci byś żył(a) tysiące lat

A mijają nam bez siebie

Nijak

Geef terug wat je nam, geef me terug, want je hebt het te lang gehad

De dorpsbeheerder heeft een weg aangelegd zodat ik kan komen

Ik kom het ophalen, geen theetijd

Praten over hoe mooi het vroeger was

Aangezien ik dat ben, zal ik je goed met mij vertellen

En nu zal je vinger de plaats laten zien

Vertel me in welke doos

Welke kleur en op welke plank vind ik mijn naam

Op de doos wat zit er in

Mijn vertrouwen is voor mijn vader en moeder

Ik zal uiteindelijk vrij zijn

Je zult geen sporen vinden, ze leiden naar een oceaan van tranen

Het zal makkelijker zijn zonder jou

Ik zwem aan de oppervlakte

Ik weet dat ik het nooit meer zal doen, ik zal het niet toestaan

Ik heb liever de controle en ik kan je alleen mijn woede geven

Nee, kijk eens wat een onzin

Jij en ik en deze ruzie voor altijd

Ik zal onthouden dat ik mijn keuze verkeerd heb gekozen

En ik brak toen, ik was voor een lange tijd gebroken

Ogen open, kort voor twee

Wachten op slaap om me te redden

Help me en lach niet voor een cent

En geef het terug voordat je het verliest

Elke keer als ik je zie, heb ik een paté, geen hersens

Je wilde niet meer praten, mond op mond

Geef me de tas en ik stop er wat van jou in is

Voordat de tijd stopt en mijn was opzuigt

Ik wil niet rennen, en je staat steen-man

Alsof je niet geïnteresseerd bent

Weet je hoeveel ik met mezelf vecht?

Weet je hoeveel ik achter me heb?

Praat niet

Ik houd je bij het woord

Pas goed op jezelf en leef gezond

Want ik ga ervoor

Een manier geen terugkeer

Ik laat stof achter me voor je ogen

Ik wens dat je duizenden jaren leeft

En ze passeren ons zonder elkaar

Geenszins