Такая вот печаль - Виталий Дубинин, Владимир Холстинин

Такая вот печаль —

Никого и ничего не жаль.

Не жаль бродяг в пыли

И отчаянной моей любви.

Я устал от слёз,

От затёртых ясных звёзд.

Так устал кричать

И лезть в драку сгоряча!

Мне снится много лет,

Как плыву на древнем корабле,

А моря нет давно,

Только камни и сухое дно.

Все друзья ушли

В направлении Земли.

Ночь меняет день,

И мне душно в пустоте…

Это серьёзно

И несерьёзно.

Каждому своё:

Мёрзнуть под солнцем,

Греться под дождём.

Время к закату,

И настроенье ход меняет свой,

И я рад, что я живой!

Такая вот печаль —

Я с души своей сорвал печать.

Тревога на душе

Мне рисует белую мишень…

Эй, судьба моя!

Чем порадуешь меня?

Дай мне новый шанс

И пошли мне ураган!

Это серьёзно

И несерьёзно.

Каждому своё:

Мёрзнуть под солнцем,

Греться под дождём.

Время к закату,

И настроенье ход меняет свой,

И я рад, что я живой!

Zo is het verdriet

Niemand en niets heeft spijt.

Heb geen medelijden met de zwervers in het stof

En mijn wanhopige liefde.

Ik ben moe van tranen

Van vervaagde heldere sterren.

Zo moe van het schreeuwen

En ga de strijd aan in de hitte van het moment!

Ik droom al vele jaren

Alsof ik op een oud schip vaar,

En de zee is allang weg

Alleen stenen en een droge bodem.

Alle vrienden zijn weg

In de richting van de aarde.

Nacht verandert van dag

En ik ben benauwd in de leegte...

Dit is serieus

En niet serieus.

Ieder zijn eigen:

Bevriezen onder de zon

Koesteren in de regen.

Tijd voor zonsondergang

En de stemming verandert van koers,

En ik ben blij dat ik leef!

Zo is het verdriet

Ik verbrak het zegel van mijn ziel.

Angst in de ziel

Hij tekent een wit doelwit voor mij...

Hé mijn lot!

Waar word ik blij van?

geef me nog een kans

En stuur me een orkaan!

Dit is serieus

En niet serieus.

Ieder zijn eigen:

Bevriezen onder de zon

Koesteren in de regen.

Tijd voor zonsondergang

En de stemming verandert van koers,

En ik ben blij dat ik leef!