Med vinden kom en sång - Vikingarna

Hon sa, jag fyller sexti nu till våren

Han krama hennes hand och sa jag vet

Vi har väl blivit klokare med åren

Dom stod på nytt vid folkparkens staket

Hon peka mot entren och sa förlägen

Där log vi första gången mot varann

Vi dansade och gick sen efter vägen

Och kramade varandra lite grann

Refräng:

Med vinden kom en sång nere ifrån parken

Där någon sjöng om sommar och om sol

Dom satt där tätt intill varann på marken

Och han plockade bort gräs från hennes kjol

Dom gick sen genom skogen fram till gläntan

Där dom hade träffats då och då

Han kom ihåg en känsla av förväntan

Och att han var för ung för att förstå

Refräng: 2ggr

Ze zei: ik word dit voorjaar zestig

Hij omhelsde haar hand en zei ik weet het

We zijn waarschijnlijk wijzer geworden door de jaren heen

Ze stonden weer bij het hek van het nationaal park

Ze wees naar de ingang en zei beschaamd:

Daar lachten we voor het eerst naar elkaar

We dansten en gingen toen langs de weg

En knuffelden elkaar een beetje

Refrein:

Met de wind kwam er een lied uit het park

Waar iemand zong over de zomer en over de zon

Ze zaten daar naast elkaar op de grond

En hij verwijderde gras uit haar rok

Daarna gingen ze door het bos naar de open plek

Waar ze elkaar van tijd tot tijd hadden ontmoet

Hij herinnerde zich een gevoel van verwachting

En dat hij te jong was om het te begrijpen

Koor: 2 keer