Lahja - Viikate

Kuusen alla leikit pienten pellavapäiden

Nyt on Maijat, Heikit lahjansa avanneet

Vaan on perheen pää, isä mietteissään

Mitä pohtii, puntaroi, tienneekö tuota itsekään

Takin päälleen laittaa, «Kauaa viivy en»

Tuisku ei matkaa haittaa, perille saapuen

On hiljaista pihassa, ei näy jälkiä lumessa

Lahjan laskee, asettaa keskelle lumista verantaa

Vaan yksinään jää lahja kuistille seisomaan

Ei aukene ulko-ovi sovintoa solmimaan

Ja mielipaha karvas jää rintaa kalvamaan

Sen ken ois voinut tietää, että jälleen

Viettää saa — juhlaa katkeraa

Onder de dennenboom speel je met kleine vlaskoppen

Nu hebben Maijat, Heikki hun geschenken geopend

Maar het is het hoofd van het gezin, de vader in zijn gedachten

Wat hij zich afvraagt, weegt hij af of hij dat zelf weet

Trek je jas aan, "Ik kom niet te laat"

De sneeuwstorm doet de reis geen pijn als je er bent

Het is stil in de tuin, geen sporen van sneeuw

Het geschenk valt, geplaatst in het midden van een besneeuwde veranda

Maar het cadeau alleen staat op de veranda

De voordeur gaat niet open voor verzoening

En wrokkige bitterheid laat de borst knagen

Het is wie dat niet meer had kunnen weten

Je kunt besteden - een bitter feest