Feels Like Home - Victims Aren't We All

Angled upside down with the world around my throat

It’s so disconcerting and I’m losing hope

Are we all alone or just hiding from ourselves

Fear of the unknown is surviving inside us

It’s feeding without a sound

It’s pulling us underground

And we have become so pitiful

You rely on darkness cause it feels like home

Well, we could be something wonderful

If you can’t part with heartless then no one’s ever saving your soul

Only sometimes I find it’s easier to cope

Love left without warning, I’m at the end of my rope

Am I all alone or just hiding from myself

I’m scared of the unknown but I’m dying to find us

It’s beating and breaking down

It’s ripping and tearing out

(And tearing out)

And we have become so pitiful

You rely on darkness cause it feels like home

Well, we could be something wonderful

If you can’t part with heartless then no one’s ever saving your soul

Every time a part of me

Falls behind alone I sink

Sink

Sink

I sink

Just sink into me

And we have become so pitiful

You rely on darkness cause it feels like home

Well, we could be something wonderful

If you can’t part with heartless then no one’s ever saving your soul

Op zijn kop gedraaid met de wereld om mijn keel

Het is zo verontrustend en ik verlies de hoop

Zijn we helemaal alleen of verbergen we ons gewoon voor onszelf?

Angst voor het onbekende overleeft in ons

Het voedt zonder geluid

Het trekt ons ondergronds

En we zijn zo zielig geworden

Je vertrouwt op duisternis omdat het voelt als thuis

Nou, we zouden iets geweldigs kunnen zijn

Als je geen afscheid kunt nemen van harteloos, dan zal niemand ooit je ziel redden

Alleen vind ik het soms makkelijker om ermee om te gaan

Liefde vertrok zonder waarschuwing, ik ben aan het einde van mijn touw

Ben ik helemaal alleen of verstop ik me gewoon voor mezelf

Ik ben bang voor het onbekende, maar ik sta te popelen om ons te vinden

Het klopt en breekt af

Het scheurt en scheurt eruit

(En uitscheuren)

En we zijn zo zielig geworden

Je vertrouwt op duisternis omdat het voelt als thuis

Nou, we zouden iets geweldigs kunnen zijn

Als je geen afscheid kunt nemen van harteloos, dan zal niemand ooit je ziel redden

Elke keer een deel van mij

Valt alleen achter ik zink

Wasbak

Wasbak

Ik zink

Zak gewoon in mij

En we zijn zo zielig geworden

Je vertrouwt op duisternis omdat het voelt als thuis

Nou, we zouden iets geweldigs kunnen zijn

Als je geen afscheid kunt nemen van harteloos, dan zal niemand ooit je ziel redden