The Mystory - Vesania

in a pale glare of candles

I saw heavens wept with blood

given into eternity oblivion

the battlefield of the holy war

'who brought the light?

who turned the glare of our eyes into tears?'

with one piece of melting glass I cried

and this one fell into limbo

ages long falling

traversing the far-away galaxies

kosmos never remembered

'in it the path of stars engraved'

and the light has pealed

illuminating the omni-existence

the tear fell down upon the monolith

unveiling the one from myriads of cromlechs

now, it shines as a crystal-cold flake

the one, who possessed the mystery and become glorified

by those, who know the empire of sins

'in them the path of stars engraved'

and the rain, that rose from the crystal mountain

washed away the divine blood

now I shall inherit the strength

with my love and hatred recasted into sword

among halls of crystals

palace of me

frozen mirror-walls reflecting the interior into nothingness

'eerie labyrinth of paths uneasy'

'dort wirst du in Flammenmeer erkennen das Eis'

through dimensions of unforgiven sins

I know that blood must be shed

I will engrave the paths on this earth

still the light is pale

in een bleke gloed van kaarsen

Ik zag de hemel huilen van bloed

gegeven in de vergetelheid van de eeuwigheid

het slagveld van de heilige oorlog

'Wie heeft het licht gebracht?

wie heeft de schittering van onze ogen in tranen veranderd?'

met een stuk smeltend glas huilde ik

en deze viel in het ongewisse

eeuwen lang vallen

de verre sterrenstelsels doorkruisen

kosmos nooit herinnerd

'in het pad van de sterren gegraveerd'

en het licht is gepeld

het alomtegenwoordig verlichten

de traan viel op de monoliet

onthulling van die van ontelbare cromlechs

nu schijnt het als een kristalkoude vlok

degene die het mysterie bezat en verheerlijkt werd?

door degenen die het rijk van de zonden kennen

'in hen het pad van sterren gegraveerd'

en de regen, die oprees uit de kristallen berg

spoelde het goddelijke bloed weg

nu zal ik de kracht erven

met mijn liefde en haat omgevormd tot zwaard

tussen zalen van kristallen

paleis van mij

bevroren spiegelwanden die het interieur weerspiegelen in het niets

'griezelig labyrint van paden ongemakkelijk'

'dort wirst du in Flammenmeer erkennen das Eis'

door dimensies van niet vergeven zonden

Ik weet dat er bloed moet worden vergoten

Ik zal de paden op deze aarde graveren

het licht is nog steeds bleek