Im OK - VELIAL SQUAD

Ты каждый день переступаешь через своё эго

Ты глушишь боль в себе таблеткой или первым снегом

Сжигая изнутри дотла свои эмоции

Мы делим ваши души на весах в пропорции

Наши лица — маска, наши homie — раста

Курю в её ласках, Люси мажет в красках

Овца зависит от мнений, я волк и непризнанный гений

Velial — ошибка в системе

Ты broke, сидящий на фене, эй

Белый густой дым обволакивал как кокон

Я убираю ей с лица небрежно падший локон

Среди колонн и статуй чувствую себя как дома

Здесь я не слышу ни единого их слова

Надо сделать вид, будто всё в порядке

Полностью разбит, не спасают транки

Все мои страхи мне звонят на телефон

Прикрываю крышку гроба, погружаюсь в сон

Мне сказали, я отправлюсь в ад

Но, так смешно, ведь я уже был там, эй

И ты спросишь, что со мной не так, знай

Смерть всё расставит по своим местам

И я кричу, что ничего не будет так, как прежде,

Но внутри моей коробки всё загоны те же

Я за улыбкой спрячу скорбь, похоронив надежду

Часто думаю о ней, а о себе всё реже

И если вдруг меня не станет и зароют тело

Они скажут: «Он хотел сдохнуть» — и закроют дело

Мне так холодно здесь, читай все мои мысли

Знай, что в этом я весь, черви заживо сгрызли (young Варг)

Надо сделать вид, будто всё в порядке

Полностью разбит, не спасают транки

Все мои страхи мне звонят на телефон

Прикрываю крышку гроба, погружаюсь в сон

Надо сделать вид, будто всё в порядке

Полностью разбит, не спасают транки

Все мои страхи мне звонят на телефон

Прикрываю крышку гроба, погружаюсь в сон

Je stapt elke dag over je ego heen

Je overstemt de pijn in jezelf met een pilletje of de eerste sneeuw

Je emoties van binnenuit verbranden

We verdelen jullie zielen op de weegschaal in verhouding

Onze gezichten zijn een masker, onze homies zijn rasta's

Ik rook in haar liefkozingen, Lucy smeert in verf

Schapen zijn afhankelijk van meningen, ik ben een wolf en een niet-erkend genie

Velial - een fout in het systeem

Je bent een blut als je op een föhn zit, hé

Witte dikke rook omhuld als een cocon

Ik verwijder een achteloos gevallen krul van haar gezicht

Tussen de zuilen en beelden voel ik me thuis

Hier hoor ik geen woord van ze

Moet doen alsof alles in orde is

Helemaal kapot, koffers slaan niet op

Al mijn angsten bellen me aan de telefoon

Ik sluit het deksel van de kist, ik val in een droom

Ze vertelden me dat ik naar de hel ga

Maar het is zo grappig, want ik was er al, hé

En je zult vragen wat er mis is met mij, weet je?

De dood zal alles op zijn plaats zetten

En ik schreeuw dat niets meer hetzelfde zal zijn als voorheen

Maar in mijn doos zijn de pennen hetzelfde

Ik zal verdriet verbergen achter een glimlach, hoop begraven

Ik denk vaak aan haar, maar steeds minder aan mezelf

En als ik plotseling weg ben en het lichaam is begraven

Ze zullen zeggen: "Hij wilde dood" - en de zaak sluiten

Ik heb het hier zo koud, lees al mijn gedachten

Weet dat ik hier helemaal in zit, de wormen hebben levend geknaagd (jonge Varg)

Moet doen alsof alles in orde is

Helemaal kapot, koffers slaan niet op

Al mijn angsten bellen me aan de telefoon

Ik sluit het deksel van de kist, ik val in een droom

Moet doen alsof alles in orde is

Helemaal kapot, koffers slaan niet op

Al mijn angsten bellen me aan de telefoon

Ik sluit het deksel van de kist, ik val in een droom