Children of the Corn - VELIAL SQUAD

Мгла подобна рою, она управляет мною

Из их мерзких глоток орошаю поля кровью

Кто я не играет роли, кто писал все эти строки

Я сею гнев и боль и они прорастают в сроки

Стая крыс под рукавами, стая саранчи в кармане

Вишу среди початков, ворон выклевал глаза мне

Тот долбаный жнец, жизнь не имеет вес

Они следуют за мной как-то стадо глупых овец

Живое пугало в тряпье

Посреди зелёных стеблей

Я внемлю своей тьме

В теле миллионы лезвий

На Triple Six FM услышишь мою проповедь

Я их господь и бог, моя обитель в копоти

Прикуси язык, не издавай ни звука

Я буду тем, кто вам из зарослей протянет руку

Мой взгляд из пустоты, я тот, кто обходит ряды

Они сожгут меня, вдыхая ядовитый дым

Грядёт день жатвы, поля жаждут крови

Людские плоды умрут против воли

Убивая всех смертных острым серпом

Пятиконечные звезды вдали за окном

Стражи полей, сезон темных ночей

Их алтарь из свечей, просит жизни людей

Злой источник смертей, руками детей

В царстве теней, в траве кожа змей

Дни сменяли друг друга, даря новые трупы

Город ныл от недуга, дымя в свои трубы

Я вместе с ним, пускал в небо дым

Среди кукурузы и мрачных равнин

Стивен был прав, я рассыпал твой прах

Над отравленной почвой витает их страх

Заколочены окна, тьма наша догма

Velial нарезает из плоти волокна

De duisternis is als een zwerm, het regeert mij

Vanuit hun smerige kelen bevloei ik de velden met bloed

Wie ik ben speelt geen rol, wie schreef al deze regels

Ik zaai woede en pijn en ze ontkiemen op tijd

Een zwerm ratten onder de mouwen, een zwerm sprinkhanen in de zak

Hangend tussen de kolven, pikte de raaf mijn ogen uit

Die verdomde maaier, het leven heeft geen gewicht

Ze volgen me als een kudde domme schapen

Levende vogelverschrikker in lompen

Tussen de groene stengels

Ik zal naar mijn duisternis luisteren

Er zijn miljoenen mesjes in het lichaam

Op Triple Six FM hoor je mijn preek

Ik ben hun heer en god, mijn verblijfplaats in roet

Bijt op je tong, maak geen geluid

Ik zal degene zijn die je een handje zal helpen vanuit het struikgewas

Mijn blik vanuit de leegte, ik ben degene die de gelederen bewandelt

Ze zullen me verbranden door giftige rook in te ademen

De oogstdag komt eraan, de velden dorsten naar bloed

Menselijke vruchten zullen tegen hun wil sterven

Alle stervelingen doden met een scherpe sikkel

Vijfpuntige sterren ver buiten het raam

Bewakers van de velden, seizoen van donkere nachten

Hun kaarsenaltaar vraagt ​​om het leven van mensen

Een slechte bron van de dood, door de handen van kinderen

In het rijk van schaduwen, in het gras de huid van slangen

Dagen volgden elkaar op en gaven nieuwe lijken

De stad had pijn van ziekte en rookte in haar schoorstenen

Ik blies samen met hem rook de lucht in

Tussen maïs en sombere vlaktes

Steven had gelijk, ik heb je as uitgestrooid

Hun angst zweeft over de vergiftigde grond

Ramen dichtgetimmerd, duisternis is ons dogma

Velial plakjes van vleesvezels