Kannst du es seh'n - Vega, Timeless

Sieh, ich wollte diesen Jungs zu Hause ein Vorbild sein

In einer Gegend, in der sie Tulpen bauen aus Northern Lights

Wo es nach Rauch riecht in Seitenstraßen, keine Frage

Sag mir, kannst du es seh’n?

Und ich lauf' raus aus der Tür, allein auf die Straße

Denselben Weg, den ich geh' seit meine Beine mich tragen

Und ja, ich wollte gar nicht rappen, was ich wollte war dein Lächeln

Da, wo rot-braune Blätter weiße Sonnenstrahlen brechen

Und ich konnte hier nicht weg, wo der Lindenbaum den Himmel toucht

King der Stadt, ohne dich hätte es keinen Sinn gemacht

Nenn mich Frustra, denn ich wusste, wie man teilt

Weil ich musste und das, bevor ich wusste, wie man schreibt

Und ich wusste nie, wie leicht es wird, bewirkt es nicht Wunder?

Ich bin angekommen, endlich, nach einem Vierteljahrhundert

Aus einer Zeit in der Pac grade, grade tot war

Stand ich nachts an den Wholecars, ich hab' kein' Respekt mehr dafür

Ein ganzes Land kauft sich schneeweiße Autos

Um den Dreck nicht zu spühr'n

Ein sinnloses Volk, keine Kinder voll Stolz

Bleiben Sklaven, die Ketten sind nur Silber und Gold

Ich kann es seh‘n

Kannst du es seh’n?

Sag mir, kannst du es seh’n?

Wie die ganze Welt Kopf steht heut‘

Sag mir, kannst du es seh’n?

Nur ein Augenblick Rauch um nichts

Sag mir, kannst du es seh’n?

Kannst du es seh’n?

Sag mir, kannst du es seh’n?

Und sie weckt mich immer noch jeden Morgen

Hör' ihre Stimme, doch ich schlaf' nicht mehr

Öffne die Augen, draußen ist der Himmel noch in schwarz gefärbt

Ich denk, sie ist schon wach

Ihre Seite kalt und verlassen im Bett

Mir wird erst wieder klar, sie ist längst weg

Sobald dampfendes Wasser mich weckt

Alles leblos, alles leer, hier ist nichts magisch, kein Zauber

Musst, als ich es geschafft hab merken, dass es hier gar nicht mein Traum war

Ich bin ein Niemand am Fließband, doch ein Star, wenn ich da draußen bin

Find’s wahnsinnig, dass tausende meine Parts singen, wenn sie traurig sind

Fühl' mich betäubt, alles taub und übelst bereut hab' ich’s auch

Doch jetzt erst recht, denn ich hab meine Flügel in Feuer getaucht

Ich flieg zum letzten Mal, dabei kann es so vernichtend enden

Irgendwann halt ich entweder alles oder nichts in Händen

Bin innerlich verbrannt, in mir sind hundert böse Waldgeister

Funken tanzen im Wind wie wunderschöne Ballkleider

Denn wenn du lebst, heißt das nicht, dass du lebst

Und wenn du schläfst und schläfst, ist es für dich fast zu spät

Ich kann es sehen

Kannst du es seh’n?

Sag mir, kannst du es seh’n?

Wie die ganze Welt Kopf steht heut‘

Sag mir, kannst du es seh’n?

Nur ein Augenblick Rauch um nichts

Sag mir, kannst du es seh’n?

Kannst du es seh’n?

Sag mir, kannst du es seh’n?

Kijk, ik wilde een rolmodel zijn voor die jongens thuis

In een gebied waar ze tulpen van Northern Lights kweken

Waar het in zijstraten naar rook ruikt, geen vraag

Vertel me, kun je het zien?

En ik loop de deur uit, alleen de straat op

Hetzelfde pad dat ik bewandel sinds mijn benen me droegen

En ja, het was niet mijn bedoeling om te rappen, wat ik wilde was je glimlach

Daar, waar roodbruine bladeren de witte zonnestralen breken

En ik kon niet wegkomen van hier, waar de linde de lucht raakt

Koning van de stad, zonder jou had het geen zin gehad

Noem me Frustra omdat ik wist hoe ik moest delen

Omdat ik moest, en voordat ik wist hoe ik moest schrijven

En ik heb nooit geweten hoe gemakkelijk het zou zijn, doet het geen wonderen?

Ik ben eindelijk aangekomen, na een kwart eeuw

Uit een tijd dat Pac gewoon dood was

Als ik 's nachts bij de Wholecars stond, heb ik er geen respect meer voor

Een heel land koopt sneeuwwitte auto's

Om het vuil niet te voelen

Een hersenloos volk, geen kinderen vol trots

Blijf slaven, de kettingen zijn alleen zilver en goud

ik kan het zien

Kun je het zien?

Vertel me, kun je het zien?

Hoe de hele wereld vandaag op zijn kop staat

Vertel me, kun je het zien?

Even roken om niks

Vertel me, kun je het zien?

Kun je het zien?

Vertel me, kun je het zien?

En ze maakt me nog steeds elke ochtend wakker

Hoor haar stem, maar ik slaap niet meer

Open je ogen, de lucht is nog steeds zwart buiten

Ik denk dat ze al wakker is

Jouw zijde koud en verlaten in bed

Nu pas realiseer ik me dat ze al lang weg is

Zodra stomend water me wakker maakt

Alles levenloos, alles leeg, er is hier niets magisch, geen magie

Toen ik het maakte, moest ik me realiseren dat het helemaal niet mijn droom was

Ik ben een niemand aan de lopende band, maar een ster als ik daar ben

Vind het gek dat duizenden mijn delen zingen als ze verdrietig zijn

Ik voel me verdoofd, alles is verdoofd en ik heb er ook veel spijt van

Maar nu nog meer, want ik heb mijn vleugels in vuur gedompeld

Ik vlieg voor de laatste keer, en het kan zo verwoestend eindigen

Op een gegeven moment heb ik alles of niets in handen

Ik ben van binnen verbrand, er zijn honderd boze bosgeesten in mij

Vonken dansen in de wind als prachtige baljurken

Want als je leeft, wil dat nog niet zeggen dat je leeft

En als je slaapt en slaapt, is het bijna te laat voor jou

ik kan het zien

Kun je het zien?

Vertel me, kun je het zien?

Hoe de hele wereld vandaag op zijn kop staat

Vertel me, kun je het zien?

Even roken om niks

Vertel me, kun je het zien?

Kun je het zien?

Vertel me, kun je het zien?