Два креста - Вася Пряников

Два друга жили не разлей вода,

Встречалися с девчёнками, домой брели потёмками,

Но чаще пропадали до утра, обычная история,

Субботнее застолие, а после прокатиться с ветерком,

На вечеринке водочка и автобан под горочку,

Шли 200 тормоз, скрежет, а потом…

Два креста у автобана…

Вроде не было тумана, был туман, туман в глазах,

Как во сне как в облаках…

два креста у автобана, не залеченнная рана,

Как напоминание другим, что нелепо покидать мир молодым.

Глаза девчёнок мокрые и матерей поблёклые,

Страшнее потери в мире не сыскать,

Им жить одним до старости с собою эту боль нести,

Жена найдёт другого, а вот мать…

Обычная история субботнее застолие, а после прокатиться

На тот свет,

Эх водочка ты водочка уплыла жизнь как лодочка,

А жить бы тем парням ещё сто лет…

Twee vrienden leefden als water,

Ontmoette meisjes, dwaalde naar huis in het donker,

Maar vaker verdwenen ze tot de ochtend, het gebruikelijke verhaal,

Zaterdag feest, en na een ritje met een briesje,

Op het feest, wodka en autobaan de heuvel af,

Er was een 200 rem, een rammelaar, en toen...

Twee kruisingen bij de autobahn...

Het lijkt erop dat er geen mist was, er was mist, mist in de ogen,

Als in een droom, als in wolken...

twee kruizen op de autobaan, een niet-genezen wond,

Als herinnering aan anderen dat het belachelijk is om jong de wereld te verlaten.

De ogen van de meisjes zijn nat en de moeders zijn vervaagd,

Er is geen vreselijk verlies meer in de wereld,

Ze leven alleen tot op hoge leeftijd, dragen deze pijn met zich mee,

De vrouw zal een andere vinden, maar de moeder...

Het gebruikelijke verhaal van een zaterdagfeest en na een ritje

naar die wereld

Oh wodka, je wodka zeilde het leven weg als een boot,

En als die jongens nog honderd jaar zouden leven...