E.D.A - Varials

You learn a lot about darkness staring at the sun

You learn a lot about company when the love is gone

I don’t see the power, I just hear the call to greatness

But you wouldn’t understand, looking at me from the outside

This anger, it lives inside of me

You can feel it when I speak truth and even when my teeth show

No taste when it comes to acceptance, and no remorse for the ones that leave

You learn a lot about life when your friends start dying

You learn a lot about trust when you’re left so lonely

Again, to no surprise

And I hate that I can see you when I look in my eyes

Alone again

Well who’d have guessed you’d do me so dirty?

Well god damn, am I really so selfish?

Am I so naive that I can’t see my faults

But I would point out every one of yours

Everyone dies alone, you and everyone you know

Everyone dies alone, you and everyone you know

Je leert veel over duisternis die naar de zon staart

Je leert veel over gezelschap als de liefde weg is

Ik zie de kracht niet, ik hoor alleen de oproep tot grootsheid

Maar je zou het niet begrijpen als je me van buitenaf bekijkt

Deze woede, het leeft in mij

Je kunt het voelen als ik de waarheid spreek en zelfs als mijn tanden zichtbaar zijn

Geen smaak als het gaat om acceptatie, en geen spijt voor degenen die vertrekken

Je leert veel over het leven als je vrienden beginnen te sterven

Je leert veel over vertrouwen als je zo eenzaam bent

Nogmaals, tot geen verrassing

En ik haat het dat ik je kan zien als ik in mijn ogen kijk

Weer alleen

Nou, wie had gedacht dat je me zo vies zou maken?

Verdomme, ben ik echt zo egoïstisch?

Ben ik zo naïef dat ik mijn fouten niet kan zien?

Maar ik zou jullie allemaal willen aanwijzen

Iedereen sterft alleen, jij en iedereen die je kent

Iedereen sterft alleen, jij en iedereen die je kent