Blutdienst - Varg

Einst war ein tapferer Krieger von großer Ehre

Der nach langer Zeit vom Schlachtfeld wiederkehrte

Von weitem schon ward sein Heim zu sehen

Doch kein Licht wärmt, eisige Winde wehen

Mit wirren Stimmen flüstert der Wind

Eil dich Heim — räche Weib und Kind

Reglos sein Weib — Geschändet am Boden

Der Sohn verstümmelt — er beginnt zu toben

Und sollt er ihn kriegen so wird er ihn richten

Wird Knecht der Rache, der Bluteslust

Wird Spalten den Schädel, soll Blutdienst verrichten

Die Därme zerschlitzen — zertrümmern die Brust

Hassglut entfacht durch Niedertracht

Welche der Fremde ihm erbracht

Vom ewigen Feuer der Inbrunst verzehrt

Bringt ihm die Wut das Beil und Schwert

Neue Kraft bringt der Grimm in die Knochen

Schwer bewaffnet streift er los zur Hatz

Den zu finden der ihm alles nahm

Das Urteil zu fälln ihm abziehn die Fratz'

Er was eens een dappere krijger van grote eer

Terug van het slagveld na een lange tijd

Zijn huis was van ver te zien

Maar geen licht verwarmt, ijzige wind waait

De wind fluistert met verwarde stemmen

Haast je naar huis - wreek vrouw en kind

Roerloos zijn vrouw - geschonden op de grond

De zoon verminkt - hij begint te razen

En als hij hem krijgt, zal hij hem veroordelen

Wordt de dienaar van wraak, van bloeddorst

Zal de schedel splijten, zal bloedvergieten verrichten

De ingewanden snijden - verbrijzelen de borst

Haat ontstoken door laagheid

Die de vreemdeling hem bracht

Verteerd door het eeuwige vuur van vurigheid

Breng hem de woede, de bijl en het zwaard

Grimm brengt nieuwe kracht in de botten

Zwaar bewapend dwaalt hij af om te jagen

Om degene te vinden die alles van hem afnam

Om hem te veroordelen, om zijn gezicht af te trekken