Моя игра - Варчун

Мои дела.

Моя братва.

Жаль, когда хорошее кончается.

В детстве это было лето, сейчас и этого нет.

Уже кончаются билеты в обратную сторону,

А когда-то мы делили всё поровну.

Поровну смех и слёзы, поровну.

В сторону все заботы, в сторону.

Но теперь за меня никто не станет решать,

Кого любить, кого забыть, кого ждать.

Идёт время, дружбу заменила точность.

Общаемся лишь по электронной почте.

А те, с кем делил столько бед,

Зайти в гости не могут, а живут через дорогу.

Жаль, что друзей по деньгам выбирают.

Одни нужны и полезны, других забывают.

Уже запутались в долговых неуплатах

Или забылись в игровых автоматах.

Так устал, не спал, всё ждал, что

Позвонит хоть кто-нибудь;

есть кто в городе?

Или разбежались по подвалам,

Тратить деньги в бар, казино и всё.

Нет, я не претендую на внимание.

Сам знаю, что скучен и вечно недоволен,

Но большая компания уже давно не нужна.

Мне нужна любовь и верные друзья.

Мои слова.

Мои дела.

Моя братва.

Надо стать отцом, которым бы гордились.

При этом быть борцом, искать всегда справедливость.

Проще быть глупцом, дуракам живётся легче.

Жить и быть подлецом — дело чести.

Кто не признаёт труд, где вымирают,

Они вечно чего-то ждут и выбирают,

То одно, то второе, а то третье.

Появятся, исчезнут и как-то живут с этим.

А я не смог, нет, принять свою идею.

Потерял многих, тех, кто в меня не верил.

Просто сверили часы и разбежались в стороны.

Кто-то спор даже затеял по этому поводу.

Детская затея переросла во взрослую игру.

Даже не знаю, смогу ли я пожать руку.

Институт — мир больших возможностей.

Это не моё: дипломы, грамота и почести.

Моё то, что я вдохнул лет семь назад.

Семья, дети, друзья — я этому рад.

Я рад тому, что я нашёл свою студию.

Рад тому, что там работают сои люди.

Мои слова.

Мои дела.

Моя братва.

Вчера сидел и думал:

А что бы было, если я бы на всё плюнул,

Подальше бы засунул свои песни, свои тексты, свои ноты,

Оделся поцивильней и утром вышел на работу,

Подавил зевоту, с восьми и до пяти

Отработал бы, пришёл домой, включил TV,

Послушал новости, поел, попил пивка,

Пораньше спать лёг, и по новой всё с утра —

Работа, дом, семья, жена, дети?

После смерти некролог, пару строк в газете,

Типа жил такой-то, типа умер,

Типа ну и хуй с ним, кому он нужен?

Такая перспектива не впечатлила.

Я буду биться до конца, пока есть силы,

Есть цели, есть друзья, которые не кинут.

Такие же, как я, чего-то ищут.

Идут куда-то, разбивая в кровь лоб.

Готовы всё, что есть, отдать за хип-хоп.

Таких не много, я знаю одного, двух.

Я буду биться, даже если и они уйдут.

Мои слова, мои дела, моя братва раз и навсегда.

Мои слова, мои дела, моя братва.

Это моя игра.

Мои слова, мои дела, моя братва.

«Квазар музыка».

Мои слова, мои дела, моя братва.

Это моя игра.

Mijn zaak.

Mijn Bro.

Het is jammer als aan goede dingen een einde komt.

In de kindertijd was het zomer, nu niet meer.

Retourtickets zijn al bijna op

En ooit deelden we alles gelijk.

Gelijk gelach en tranen, evenveel.

Alle zorgen terzijde, terzijde.

Maar nu zal niemand voor mij beslissen,

Van wie te houden, van wie te vergeten, van wie te wachten.

Naarmate de tijd verstrijkt, is vriendschap vervangen door nauwkeurigheid.

Wij communiceren alleen per e-mail.

En degenen met wie ik zoveel problemen deelde,

Ze kunnen niet op bezoek, maar ze wonen aan de overkant.

Het is jammer dat vrienden worden gekozen door geld.

Sommige zijn nodig en nuttig, andere worden vergeten.

Reeds verstrikt in niet-betalingen van schulden

Of vergeten in gokautomaten.

Zo moe, niet geslapen, bleef wachten op

Bel in ieder geval iemand;

is er iemand in de stad?

Of verspreid door de kelders,

Geld uitgeven in een bar, een casino en dat is alles.

Nee, ik eis geen aandacht op.

Ik weet zelf dat ik me verveel en altijd ontevreden ben,

Maar een groot bedrijf is niet meer nodig.

Ik heb liefde en echte vrienden nodig.

Mijn woorden.

Mijn zaak.

Mijn Bro.

Je moet een vader worden om trots op te zijn.

Wees tegelijkertijd een vechter, zoek altijd gerechtigheid.

Het is makkelijker om een ​​dwaas te zijn, dwazen leven makkelijker.

Leven en een schurk zijn is een erezaak.

Wie herkent arbeid niet, waar ze sterven,

Ze wachten altijd op iets en kiezen

Nu een, dan de tweede, en dan de derde.

Ze zullen verschijnen, verdwijnen en er op de een of andere manier mee leven.

En ik kon, nee, mijn idee niet accepteren.

Ik verloor velen, zij die niet in mij geloofden.

Ze keken gewoon op hun horloges en renden weg.

Iemand begon hier zelfs een dispuut over.

Een idee voor kinderen is uitgegroeid tot een spel voor volwassenen.

Ik weet niet eens of ik handen kan schudden.

Het Instituut is een wereld van grote kansen.

Dit is niet van mij: diploma's, certificaten en onderscheidingen.

De mijne ademde ik zeven jaar geleden in.

Familie, kinderen, vrienden - ik ben er blij mee.

Ik ben blij dat ik mijn studio heb gevonden.

Ik ben blij dat er sojamensen werken.

Mijn woorden.

Mijn zaak.

Mijn Bro.

Gisteren zat ik en dacht:

En wat zou er gebeuren als ik op alles spuug,

Ik zou mijn liedjes, mijn teksten, mijn aantekeningen,

Ik kleedde me meer beschaafd en ging 's ochtends naar mijn werk,

Onderdrukte een geeuw, van acht tot vijf

Ik zou werken, thuiskomen, de tv aanzetten,

Luisterde naar het nieuws, at, dronk bier,

Ik ging vroeg naar bed, en 's ochtends helemaal opnieuw -

Werk, huis, gezin, vrouw, kinderen?

Na de dood, een overlijdensadvertentie, een paar regels in een krant,

Die-en-die leefde, die-en-die stierf,

Zoals, fuck hem, wie heeft hem nodig?

Zo'n vooruitzicht maakte geen indruk.

Ik zal vechten tot het einde, zolang er kracht is,

Er zijn doelen, er zijn vrienden die niet opgeven.

Mensen zoals ik zijn op zoek naar iets.

Ze gaan ergens heen en slaan hun voorhoofd in het bloed.

We zijn klaar om alles te geven wat we hebben voor hiphop.

Het zijn er niet veel, ik ken er een of twee.

Ik zal vechten, zelfs als ze vertrekken.

Mijn woorden, mijn daden, mijn jongens voor eens en altijd.

Mijn woorden, mijn daden, mijn broeders.

Dit is mijn spel.

Mijn woorden, mijn daden, mijn broeders.

"Quasar-muziek".

Mijn woorden, mijn daden, mijn broeders.

Dit is mijn spel.