Loveless - Ursula Rucker, 4Hero

As we await

sister Sun’s arrival,

child stars you’ll listen

to my tale, please stay.

As it was told to me

by my sister afar.

Earth her name

and this, this is her story:

Sister Moon

hear me now,

I feel my end too soon, too soon!

My wounds

are deep,

gaping,

unhealing

Can’t believe, refused to believe

my children had no feelings

for me.

See

them sealing a fate of early death and destruction,

watch my my foolish daughters and sons,

as they

kill me,

slowly

kill me,

quicker

kill me.

They’ve loved me as would an unfaithful lover,

part-time and half-assed,

Now unmasked

is their deceit.

No more sweet,

sneaky thrill seekings.

Tomorrow brings

nevers and nothings.

Ended days

for my world

and its unchanging ways.

Now,

apocalyptic truths

of revelations hasten our omega

my children’s and mine.

Each time

my breath, skin and tears are polluted and poisoned by their careless games and

toys and

this is only the beginning

of my children’s sinning.

My power is fading.

You suck, brother,

mother earth’s now a plaything

for the ungrateful child,

so cold.

Ten billionfold,

my tears.

I long for the once adoring embrace of my children

their prayers, their care and

tenderness

has now turned loveless

The embrace

now an anaconda’s grip

unmerciful and swift

swift with the killing.

Killing is a sport

Fun with fire and my wondrous rainforests reflect the neglect they have for

their main source.

They slaughter their sibling blossoms and beasts like the first murderer, Cain,

their pure sister oceans will never be the same due to daily spoil and brother

sky’s choked from oil

refinery factory smoke

Your mother earth found me, dying, note who’s crying

now.

My power is fading.

You suck, brother,

mother earth’s now a plaything

for the ungrateful child

so cold.

Ten billionfold,

my tears.

But I’ll continue to spin,

until my curious home sapien

offspring pay the price for their sins

against my tainted tears, my breathless breath and once-fertile skins

My sons are million-murderers.

They kill — I kill one million plus.

I never wanted to hurt my children but our creator makes me take revenge.

It’s the circle of life —

or at least,

it was.

But now it’s the end.

No, no it’s too late for repentance,

accept your death sentence.

I’ve given you all I can.

Such beauty and life

you’ll never have again.

Now it’s the end.

Now it’s the end.

Now it’s the end.

Now it’s the end.

Zoals we wachten

de komst van zuster Sun,

kind sterren je zult luisteren

naar mijn verhaal, blijf alsjeblieft.

Zoals het me is verteld

door mijn zus in de verte.

Aarde haar naam

en dit, dit is haar verhaal:

Zuster Maan

hoor me nu,

Ik voel mijn einde te snel, te snel!

Mijn wonden

zijn diep,

gapend,

ongenezend

Kan niet geloven, weigerde te geloven

mijn kinderen hadden geen gevoelens

voor mij.

Zie je wel

ze bezegelen een lot van vroege dood en vernietiging,

let op mijn dwaze dochters en zonen,

als zij

vermoord mij,

langzaam

vermoord mij,

sneller

vermoord mij.

Ze hebben van me gehouden zoals een ontrouwe minnaar,

parttime en half-asser,

Nu ontmaskerd

is hun bedrog.

Niet meer zoet,

stiekeme sensatiezoekers.

Morgen brengt

nooit en niets.

Einde dagen

voor mijn wereld

en zijn onveranderlijke manieren.

Nutsvoorzieningen,

apocalyptische waarheden

van openbaringen bespoedigen onze omega

van mijn kinderen en van mij.

Elke keer

mijn adem, huid en tranen zijn vervuild en vergiftigd door hun onzorgvuldige spelletjes en

speelgoed en

dit is slechts het begin

van het zondigen van mijn kinderen.

Mijn kracht neemt af.

Jij zuigt, broer,

moeder aarde is nu een speeltje

voor het ondankbare kind,

zo koud.

tien miljard keer,

mijn tranen.

Ik verlang naar de eens zo liefdevolle omhelzing van mijn kinderen

hun gebeden, hun zorg en

tederheid

is nu liefdeloos geworden

De omhelzing

nu de greep van een anaconda

onbarmhartig en snel

snel met het doden.

Doden is een sport

Plezier met vuur en mijn wonderbaarlijke regenwouden weerspiegelen de verwaarlozing die ze hebben voor

hun belangrijkste bron.

Ze slachten hun broers en zussen af ​​en beesten als de eerste moordenaar, Kaïn,

hun zuivere zusteroceanen zullen nooit meer hetzelfde zijn vanwege de dagelijkse buit en broer

lucht is verstikt door olie

raffinaderij fabriek rook

Je moeder aarde vond me, stervende, let op wie er huilt

nu.

Mijn kracht neemt af.

Jij zuigt, broer,

moeder aarde is nu een speeltje

voor het ondankbare kind

zo koud.

tien miljard keer,

mijn tranen.

Maar ik blijf draaien,

tot mijn nieuwsgierige thuis sapien

nakomelingen betalen de prijs voor hun zonden

tegen mijn bedorven tranen, mijn ademloze adem en ooit vruchtbare huiden

Mijn zoons zijn miljoenenmoordenaars.

Ze doden - ik vermoord meer dan een miljoen.

Ik wilde mijn kinderen nooit pijn doen, maar onze schepper dwingt me wraak te nemen.

Het is de cirkel van het leven —

of ten minste,

het was.

Maar nu is het einde.

Nee, het is te laat voor bekering,

accepteer je doodvonnis.

Ik heb je alles gegeven wat ik kan.

Wat een schoonheid en leven

je zult nooit meer hebben.

Nu is het einde.

Nu is het einde.

Nu is het einde.

Nu is het einde.