Pools of Reflection - UN

Dark clouds cross the sky

like bruises to remind us

and for every drop of rain they hold

another pain will find us

Pools of reflection

laid upon stone

every moment, a ripple

the stone crumbles

beneath the weight of pain

the pools are revealed

to be mirrors of shame

Consumed with struggle

Forever fighting

To be free of yourself

To face the stranger

In the pool's reflection

Your true self revealed

Even when the clouds have parted

All Life turns to gray

And yet unlike the bruises

Your pain will never fade

So you beg death to free you

To take away your burden

Like a leaf on an autumn wind

All to be forgotten

Donkere wolken trekken door de lucht

zoals blauwe plekken om ons eraan te herinneren

en voor elke druppel regen die ze vasthouden

een andere pijn zal ons vinden

Poelen van reflectie

op steen gelegd

elk moment, een rimpeling

de steen brokkelt af

onder het gewicht van pijn

de zwembaden zijn onthuld

spiegels van schaamte zijn

Verteerd met strijd

Voor altijd vechten

Om vrij te zijn van jezelf

Om de vreemdeling onder ogen te zien

In de weerspiegeling van het zwembad

Je ware zelf onthuld

Zelfs als de wolken zijn verdwenen

Al het leven wordt grijs

En toch in tegenstelling tot de blauwe plekken

Je pijn zal nooit vervagen

Dus je smeekt de dood om je te bevrijden

Om je last weg te nemen

Als een blad op een herfstwind

Alles om te vergeten