Велосипед - Умка и Броневик

Время снесли, останутся только даты

Зиму снесли, останется только снег

Люди ушли, останутся только фото

Дачу снесли, останутся только сны

Где-то в ночи проносится чей-то поезд

Следом за ним далекий собачий лай

Там за окном дождя молчаливый шорох

В темном саду наощупь идет в листву

Не зови меня туда, не веди меня туда

Не гони меня туда, не тяни меня туда

Время пыльных лопухов

Время дальних петухов

Время снесли, останутся только сны

Поезд ушел, останется только ветер

Пес убежал, останется только лай

Дождь перестал, останется только шорох

Солнце зашло, останется только свет

Эта река называлась когда-то Лета

Где-то за ней когда-то была Москва

Время снесли, останется только лето

Солнечный круг и, может быть, горсть песка

Не зови меня туда, не веди меня туда

Не гони меня туда, не тяни меня туда

Время пыльных лопухов

Время дальних петухов

Время снесли, останется только свет

Велосипед услышал грозу и замер

В щели сарая увидел слепящий свет

Встретить грозу, встретиться с ней глазами

В сонную даль уехал велосипед

Не зови меня туда, не веди меня туда

Не гони меня туда, не мани меня туда

Не тяни меня туда, не тащи меня туда

Велосипед уехал в слепящий свет

De tijd is opgenomen, alleen de data zijn nog over

De winter is weggenomen, alleen sneeuw zal blijven

Mensen zijn weg, alleen foto's blijven

De datsja werd gesloopt, alleen dromen blijven

Ergens in de nacht raast iemands trein voorbij

Achter hem blaft een hond in de verte

Er is een stil geritsel buiten het regenvenster

In een donkere tuin, gaat tastend in het gebladerte

Breng me er niet heen, breng me er niet heen

Duw me daar niet heen, trek me daar niet heen

Tijd van stoffige klis

Tijd voor verre hanen

De tijd is afgebroken, alleen dromen blijven

De trein is weg, alleen de wind blijft

De hond rende weg, alleen blaffen blijft

De regen is gestopt, alleen het geritsel blijft

De zon is ondergegaan, er is alleen nog licht

Deze rivier heette ooit Leta

Ergens erachter was ooit Moskou

De tijd is afgebroken, alleen de zomer blijft

Zonnecirkel en misschien een handvol zand

Breng me er niet heen, breng me er niet heen

Duw me daar niet heen, trek me daar niet heen

Tijd van stoffige klis

Tijd voor verre hanen

De tijd is afgebroken, er blijft alleen licht over

De fiets hoorde onweer en bevroor

In de kier van de schuur zag ik een verblindend licht

Ontmoet de storm, ontmoet haar ogen

Een fiets is de slaperige verte ingegaan

Breng me er niet heen, breng me er niet heen

Rijd me daar niet heen, wenk me daar niet heen

Sleep me daar niet heen, sleep me daar niet heen

De fiets reed verblindend licht in