Vater - Umbra Et Imago

Warum soll mein Herz aus tausend Wunden bluten?

Warum liegst du jetzt so blass auf diesem Lager?

Warum muß ich mit diesen Qualen zahlen?

Warum all die vielen Jahre dieser Hohn?

Sang ich auch das Lied der Vagabunden

So war ich immer noch dein Sohn

Warum hast du keinen Frieden bringen lassen

Als dein Herz dich in die Ferne trug?

War nicht dein frommer Christenglaube

Ein dunkler kalter Einfaltskerker?

All der Mühsal karger Lohn

Nur noch Betrug, nur noch Betrug?

Vater, hörst du mich?

Vater, siehst du mich?

Vater, liebst du mich?

Vater, liebst du mich?

Vater, jetzt liegst du auf dem Totenbette

Der Körper im letzten Schlaf versenkt

Ich beuge vor deinem Haupt das Knie

Es muss ein stummer Abschied sein

Warum gabst du mir meine Chance nie?

Vater, ich wollte immer nur dein Junge sein

Das selbe Blut war doch unser Band

Warum ließest du mich nicht in meiner Sünde leben?

Deine Gunst war an einen Preis gebunden

Hast du mich denn nicht erkannt?

Vater, hörst du mich…

Vater, so fahre jetzt aus deinem Körper

Und nehme meine Sehnsucht mit in dein Wunderland

All die nie gesagten Worte, die Liebe und deinen Stolz

Vielleicht hat dein Gott da oben dich auch schon längst verbannt

Wie lange soll ich denn noch Kriege führen

Gegen diese verlogene Welt

Wenn nicht einmal Fleisch und Blut verbindet

In diesem harten Kampf?

Ich werde niemals eine Antwort finden

Nicht für Blut und nicht für Geld

Vater, ich seh dich in die Grube fahren

Zu Asche wird dein alter Leib

Auch mein Fleisch wird einst als Asche

Von den Hügeln wehn, in einer fernen Zeit

Vielleicht wird der Staub sich dann verbinden

Was das Blut hat nie getan

Vielleicht werden wir dann die Weisheit finden

Vielleicht bricht dann der harte Bann

Vater

Waarom zou mijn hart bloeden uit duizend wonden?

Waarom lig je nu zo bleek op dit bed?

Waarom moet ik betalen met deze kwellingen?

Waarom al die jaren van minachting?

Ik zong ook het lied van de vagebonden

Dus ik was nog steeds je zoon

Waarom heb je geen vrede gebracht?

Toen je hart je ver weg droeg?

Was jouw vrome christelijk geloof niet?

Een donkere, koude onnozele kerker?

Alle ontbering magere beloning

Alleen fraude, alleen fraude?

Vader, kunt u me horen?

Vader, ziet u mij?

vader hou je van me?

vader hou je van me?

Vader, nu lig je op je sterfbed

Het lichaam zonk in de laatste slaap

Ik buig mijn knie voor je hoofd

Het moet een stil afscheid zijn

Waarom heb je me nooit mijn kans gegeven?

Vader, ik heb altijd al uw jongen willen zijn

Hetzelfde bloed was onze band

Waarom liet je me niet leven in mijn zonde?

Je gunst kwam met een prijs

Herkende je me niet?

Vader, hoor je me...

Vader, ga nu uit je lichaam

En neem mijn verlangen met je mee naar je wonderland

Alle woorden die nooit zijn gezegd, de liefde en je trots

Misschien heeft je god daarboven je al lang verbannen

Hoe lang ga ik nog oorlogen voeren?

Tegen deze leugenachtige wereld

Als zelfs vlees en bloed niet met elkaar verbonden zijn

In deze harde strijd?

Ik zal nooit een antwoord vinden

Niet voor bloed en niet voor geld

Vader, ik zie je de pit in rijden

Je oude lichaam zal in as veranderen

Zelfs mijn vlees zal op een dag als as zijn

Blazen uit de heuvels, in een verre tijd

Misschien zal dan het stof zich verzamelen

Wat het bloed nooit deed?

Misschien vinden we dan wijsheid

Misschien zal dan de harde betovering breken

Vader