We Are All the Same (Gli altri siamo noi) - Umberto Tozzi

I’ve lived inside my head

or in an ivory tower

and looking out that life I looked from deep within

a cloud

I walked along the street

and never saw a face

I stayed away from truth because the truth was very

hard to take

All the loneliness, all the torture

I would tell myself «there but for fortune»

But I have loved and lost

I have cried alone

I am every man and I know

We are all the same

The walls are falling down

we feel the wind of change

we try to stay divided

the world gets in the way

and those who have too much

maybe they don’t have enough

if they are so apart from life

that they’re too scared to open up

All the emptiness, all the hate and lies

they will tell themselves «there but fate go I»

they may never know

they are part of us

they may tell each other they are not the same

but as the rivers rise

they will realise

we are all the same

we are the same

When we sing and cry, when we live and die

I am you, they are us, we are all the same

in south Africa, Amazonia,

when we hope, when we dream

we are all the same

Look across the earth and see a stranger

look again and he will call your name

cause sooner or later in this little world

we are all the same

I cannot understand: when we are all the same

why do we see the differences, why do we separate?

We don’t know who we are

and so we are afraid

Believing we are masters but suspecting we are slaves

(But) sure as the rivers rise we will realise

we are all the same

we are the same

When we sing and cry, when we live and die

I am you, they are us, we are all the same

in south Africa, Amazonia

when we hope, when we dream

we are all the same

we are the same

we are the same

Ik heb in mijn hoofd geleefd

of in een ivoren toren

en naar dat leven kijkend keek ik van diep van binnen

een wolk

Ik liep over straat

en nooit een gezicht gezien

Ik bleef weg van de waarheid omdat de waarheid heel erg was

moeilijk te nemen

Alle eenzaamheid, alle marteling

Ik zou tegen mezelf zeggen "daar maar voor het geluk"

Maar ik heb liefgehad en verloren

Ik heb alleen gehuild

Ik ben elke man en ik weet het

We zijn allemaal hetzelfde

De muren vallen naar beneden

we voelen de wind van verandering

we proberen verdeeld te blijven

de wereld staat in de weg

en degenen die teveel hebben

misschien hebben ze niet genoeg

als ze zo gescheiden zijn van het leven

dat ze te bang zijn om zich open te stellen

Alle leegte, alle haat en leugens

ze zullen tegen zichzelf zeggen "daar maar het lot gaat ik"

ze zullen het misschien nooit weten

ze maken deel uit van ons

ze kunnen elkaar vertellen dat ze niet hetzelfde zijn

maar naarmate de rivieren stijgen

ze zullen beseffen

we zijn allemaal hetzelfde

Wij zijn hetzelfde

Wanneer we zingen en huilen, wanneer we leven en sterven

Ik ben jij, zij zijn wij, we zijn allemaal hetzelfde

in Zuid-Afrika, Amazonië,

wanneer we hopen, wanneer we dromen

we zijn allemaal hetzelfde

Kijk over de aarde en zie een vreemdeling

kijk nog eens en hij zal je naam noemen

veroorzaken vroeg of laat in deze kleine wereld

we zijn allemaal hetzelfde

Ik kan niet begrijpen: wanneer we allemaal hetzelfde zijn

waarom zien we de verschillen, waarom scheiden we?

We weten niet wie we zijn

en dus zijn we bang

Geloven dat we meesters zijn, maar vermoeden dat we slaven zijn

(Maar) zeker als de rivieren stijgen, zullen we ons realiseren

we zijn allemaal hetzelfde

Wij zijn hetzelfde

Wanneer we zingen en huilen, wanneer we leven en sterven

Ik ben jij, zij zijn wij, we zijn allemaal hetzelfde

in Zuid-Afrika, Amazonië

wanneer we hopen, wanneer we dromen

we zijn allemaal hetzelfde

Wij zijn hetzelfde

Wij zijn hetzelfde