No Keys , No Doors - Umberto Tozzi

Sei quello che sei, s?

studier?

per un futuro che non so

e i giorni tuoi erano miei

in un immersione di vorrei

sai di vincere dimentichi i libri che non leggerai

le foto sue, c'?

solo lei

e cerchi le chiavi che pi?

non hai

da sempre tue da adesso sue

gli acuti le tue sinfonie non servono, non aprono

le porte gi?

chiuse

no keys no doors

C'?

lo leggo in te, com'era in me,

la profezia pi?

morbida

l’ipotesi, parentesi lontana da un mondo atomico

ricordi miei, adesso tuoi

sfogliando fra i vestiti suoi

che freddo fa illudersi.

hai perso le chiavi dei vorrei

ma arrendersi, cercandosi, tra mare e cielo stringersi

le chiavi no le ho chiuse in te

non darmele pi?

no keys no doors

Je bent wat je bent, ja?

leerling?

voor een toekomst die ik niet weet

en jouw dagen waren de mijne

in een duik van ik zou graag

je weet dat je zult winnen, je vergeet de boeken die je niet zult lezen

zijn foto's, c'?

Alleen zij

en zoek naar de sleutels die pi?

je hebt geen

vanaf nu altijd van jou

de hoge noten je symfonieën zijn nutteloos, ze openen niet

de deuren al?

gesloten

geen sleutels geen deuren

Daar?

Ik las het in jou, zoals het in mij was,

de profetie pi?

zacht

de hypothese, een haakje ver van een atomaire wereld

mijn herinneringen, nu de jouwe

bladeren door haar kleren

hoe koud maakt het ons onszelf voor de gek te houden.

je bent de sleutels kwijt van de ik zou graag

maar geef je over, elkaar zoekend, tussen zee en lucht om aan te scherpen

Ik heb de sleutels niet in jou opgesloten

geef ze me niet meer?

geen sleutels geen deuren