Il marinaio delle stelle - Umberto Tozzi

Il marinaio delle stelle è la punta del tuo naso

contro il cielo

quando piangevi non ti sposo

e la natura era in ritardo come il tuo settembre verde

sensazione

di un’importante delusione

collezionisti di fughe, di spighe e formiche io e te

era paura o mania quando dicevi andiamo via?

costellazioni e pianeti con te disdraiati io e te

finchè una sera di miele male cascai sul nostro addio

il marinaio delle stelle ha un tatuaggio di brillanti

sulla schiena

e non vederlo è la sua pena

e si riveste la mattina di lucertole sui muri

ti rimordo

dolce pena del ricordo

collezionisti di fughe, di spighe e formiche io e te

era paura o mania quando dicevi andiamo via?

costellazioni e pianeti con te disdraiati io e te

finchè una sera di miele male cascai sul nostro addio.

(Grazie a PaolaNasca per questo testo)

De zeeman van de sterren is het puntje van je neus

tegen de hemel

toen je huilde, trouw ik niet met je

en de natuur was zo laat als jouw groene september

gevoel

van een belangrijke teleurstelling

verzamelaars van ontsnappingen, oren en mieren ik en jij

Was het angst of manie toen je zei: laten we gaan?

sterrenbeelden en planeten met jou ga liggen ik en jij

tot op een avond van honing slecht viel ik op ons afscheid

de zeeman van de sterren heeft een diamanten tatoeage

op de achterkant

en hem niet zien is zijn pijn

en jurken in de ochtend met hagedissen op de muren

ik herken jou

zoete pijn van herinnering

verzamelaars van ontsnappingen, oren en mieren ik en jij

Was het angst of manie toen je zei: laten we gaan?

sterrenbeelden en planeten met jou ga liggen ik en jij

tot op een avond van honing slecht viel ik op ons afscheid.

(Met dank aan PaolaNasca voor deze tekst)