Anch'io in paradiso - Umberto Tozzi

Sono ancora al limite, voglio essere utile

Non esiste più città che mi dia una risposta

Sono figlio del tuo Dio, voglio meritarmelo

Non mi devo arrendere, da oggi no, io gli darò un senso

Devo cominciare a correre solo verso chi non ha più sole

Voglio andare anch’io in paradiso, a patto che

Solo lì primeggi il tuo sorriso che da sempre mi sorprende

Mi parla, mi accende e mi fa vincere, mi fa vincere

Dicono di Marte a me come inevitabile

Ma ci sono ancora io e saprò vendere la pelle

Si è bruciata in Vietnam e non si è abbronzata mai

Io non so perché né chi blatera continuando a venderci

Devo cominciare a correre solo verso chi non vede il mare

E fermare un odio inutile, a patto che

Voglia Dio che esista un paradiso che ci prenda e ci perdoni

Di assenze, dolori inevitabili, incancellabili, imperdonabili

Oh come vorrei parlare con te di un mondo di sapori

Infrangibili, impermeabili, ma invece imperdonabili, inaccettabili

Voglio andare anch’io in paradiso

Che da sempre mi sorprende mi parla, mi accende e mi fa vincere

Devo avvicinare il sole verso chi mi fa vincere

E fermare un odio inutile a patto che

Voglia Dio che esista un paradiso che ci prenda e ci perdoni

Di assenze, dolori inevitabili, incancellabili, imperdonabili

Incancellabili, imperdonabili

Ik ben nog steeds op het randje, ik wil nuttig zijn

Er is geen stad meer die mij een antwoord geeft

Ik ben een kind van jouw God, ik wil het verdienen

Ik hoef niet op te geven, niet vanaf vandaag, ik zal het begrijpen

Ik moet alleen beginnen te rennen naar degenen die de zon niet meer hebben

Ik wil ook naar de hemel, als maar

Alleen daar valt je glimlach op, wat me altijd heeft verrast

Hij praat met me, windt me op en laat me winnen, laat me winnen

Ze zeggen dat Mars tegen mij onvermijdelijk is

Maar ik ben er nog en ik zal leer kunnen verkopen

Ze werd verbrand in Vietnam en kreeg nooit een kleurtje

Ik weet niet waarom of wie brabbelt over het blijven verkopen van ons

Ik moet alleen beginnen te rennen naar degenen die de zee niet zien

En stop een nutteloze haat, zolang

God geve dat er een paradijs is dat ons zal nemen en ons zal vergeven

Afwezigheden, onvermijdelijke, onuitwisbare, onvergeeflijke pijnen

Oh wat zou ik het graag met je willen hebben over een wereld van smaken

Onbreekbaar, waterdicht, maar onvergeeflijk, onaanvaardbaar

Ik wil ook naar de hemel

Wat me altijd heeft verrast, tegen me spreekt, me opwindt en me laat winnen

Ik moet de zon dichter bij degene brengen die me laat winnen

En stop een nutteloze haat zolang

God geve dat er een paradijs is dat ons zal nemen en ons zal vergeven

Afwezigheden, onvermijdelijke, onuitwisbare, onvergeeflijke pijnen

Onuitwisbaar, onvergeeflijk