Salt i mina sår - Tysta Mari

Med den blå ormen genom stan

Genom folk som vimlar runt I tusental

En dag till, hade hellre legat kvar

En dag till av så lite jag

Lever upp till andras och inte mina krav

En timme till ingenting igen

Jag har Garbochock I lurarna på vägen hem

Så trött på tomheten, så trött på Hagsätras perrong

För ibland så vill jag bara spränga all betong

Slå sönder hela stan till tonerna av Blått & Guld

Fast ibland så vill jag låsa in mig I nåt år

Men jag behöver den där pulsen, känna hur det slår

Som salt I mina sår

Stänger hjärnan när dörrarna stängs

Är ett ackord I en sång som saknar refräng

Och jag ser samma gator varje dag

Ansikten som jag känner igen men jag

Har aldrig hört ett ord, bara tomma blickar, inget prat

Och det e mörkt under ögonen I spegeln

Stirrat ut genom rutan hela vägen

Som ett skepp med revade segel

För ibland så vill jag bara spränga all betong

Slå sönder hela stan till tonerna av Blått & Guld

Fast ibland så vill jag låsa in mig I nåt år

Men jag behöver den där pulsen, känna hur det slår

Som salt I mina sår

Men jag lever och lär

Det är samma för dom flesta här

Där ansiktena är färgade av neon

Och varje vänligt leende e som ett hån

Man växer upp och man faller in

Man blir allt man aldrig skulle bli

För ibland så vill jag bara spränga all betong

Slå sönder hela stan till tonerna av Blått & Guld

Fast ibland så vill jag låsa in mig I nåt år

Men jag behöver den där pulsen, känna hur det slår

Som salt I mina sår

Met de blauwe slang door de stad

Door duizenden mensen

Nog een dag, was liever gebleven

Weer een dag van zo weinig ik

Voldoet aan anderen en niet aan mijn eisen

Weer een uur tot niets

Ik heb een Garbochock I-koptelefoon op weg naar huis

Zo moe van de leegte, zo moe van Hagsätra's platform

Want soms wil ik gewoon al het beton opblazen

Breek de hele stad in de tinten van Blue & Gold

Maar soms wil ik mezelf voor een jaar of zo opsluiten

Maar ik heb die hartslag nodig, voel hoe hij klopt

Als zout in mijn wonden

Sluit de hersenen wanneer de deuren gesloten zijn

Is een akkoord in een nummer zonder refrein

En ik zie elke dag dezelfde straten

Gezichten die ik herken behalve ik

Nooit een woord gehoord, alleen lege blikken, geen gepraat

En het is donker onder de ogen in de spiegel

Helemaal uit het raam gestaard

Als een schip met gescheurde zeilen

Want soms wil ik gewoon al het beton opblazen

Breek de hele stad in de tinten van Blue & Gold

Maar soms wil ik mezelf voor een jaar of zo opsluiten

Maar ik heb die hartslag nodig, voel hoe hij klopt

Als zout in mijn wonden

Maar ik leef en leer

Het is hetzelfde voor de meeste mensen hier

Waar de gezichten gekleurd zijn door neon

En elke vriendelijke glimlach e als een aanfluiting

Je groeit op en je valt erin

Je wordt alles wat je nooit zou zijn

Want soms wil ik gewoon al het beton opblazen

Breek de hele stad in de tinten van Blue & Gold

Maar soms wil ik mezelf voor een jaar of zo opsluiten

Maar ik heb die hartslag nodig, voel hoe hij klopt

Als zout in mijn wonden