Fyrans buss - Tysta Mari

Sirener skriker i en stad som är död

Han går gator lika heta som glöd

Lika livlös som husen runtomkring

Han kolla inombords, kände ingenting

Han känner i fickorna

Lika tomma som igår

Ett liv på stampen för han måste ha råd

Bara en dag till av att göra ingenting

Bara drifta, bara finnas till

Han satte sig på fyrans buss

Slöt ögonen och snurrade runt

Den här staden måste vara död.*

Blev så hög att du trillade ner

Blev så hög att du inte vet var du är

Försökte fästa stegen men gatan sa emot

Försökte fästa blicken men allt flöt ihop

För när kemikalierna lagt sig kommer allt igen

När kemikalierna lagt sig flyter det upp igen

En enda känsla att komma bort

En tom hjärna, faller fort

Han såg solen stiga upp

Satte sig på fyran buss

Den här staden måste vara död.*

Rösten knastrade från högtalaren igen

Tåget stannade och folk började gå hem

Han kasta en blick, det var den sista för idag

Tittade sig omkring ingen annan kvar

Kände dörrar, bom överallt

Samlade papper som om det skulle hjälpa alls

Faller man hårt reser man sig inte igen

När man gått in mönstret är det allt man är

Här kommer smärtan igen

Här kommer sorgen igen

Den här staden måste vara död.*

Den måste vara död

Sirenes schreeuwen in een dode stad

Hij loopt door de straten zo heet als sintels

Zo levenloos als de huizen rondom

Hij checkte binnen, voelde niets

Hij voelt in zijn zakken

Zo leeg als gisteren

Een leven op de postzegel omdat hij het moet kunnen betalen

Nog een dagje niets doen

Gewoon drijven, gewoon bestaan

Hij stapte op de vuurtorenbus

Hij sloot zijn ogen en draaide zich om

Deze stad moet dood zijn. *

Werd zo hoog dat je naar beneden viel

Zo high geworden dat je niet meer weet waar je bent

Probeerde de trappen te repareren, maar de straat weigerde?

Ik probeerde mijn blik te fixeren, maar alles zweefde samen

Want als de chemicaliën zijn neergedaald, komt alles terug

Wanneer de chemicaliën bezinken, drijft het weer omhoog

Een enkel gevoel om weg te komen

Een leeg brein, valt snel

Hij zag de zon opkomen

Zat op de vier bus

Deze stad moet dood zijn. *

De stem kraakte weer uit de luidspreker

De trein stopte en de mensen gingen naar huis

Hij keek even, het was de laatste voor vandaag

Keek om zich heen, niemand anders meer

Vilten deuren, boem overal

Verzamelde papieren alsof het überhaupt zou helpen

Als je hard valt, sta je niet meer op

Als je eenmaal het patroon hebt ingevoerd, ben je dat niet meer

Hier komt de pijn weer

Hier komt het verdriet weer

Deze stad moet dood zijn. *

Het moet dood zijn