Killing Season - Twiztid

Divided he stands, inhuman to the core

He lashes away at life 'cause he feels he deserves a little more

Than the ordinary every day caged angels and freaks

Listen in his voice when he speaks

Hear it like the anger in the roar of the thundering storm cloud

But wicked is the weather that continues to rain down upon him

Light watered on him in a bad way and all that that hate is doing to me

And now he sits in the dead of the night thinking of two ways to die

But he can’t get it right, he’s still alive

Killer by design, he took the long road home

But the road was closed, no way home I suppose

On the last hunt for the youth and the runaways

Killed his blood relatives and then murdered his first grades

Long gone, any moments when the heart is suppose to beat

And there’s no one home behind the walls of vacancy of his mind

No matter what they do to me, no matter what they say

I can’t do right, I always go the other way

They can’t reach me, I refuse to reason

I am lost in my wicked mind and it’s killing season

It’s been a wash ever since he was born

And so he sits at home alone

Just trying to weather the storm

Hoping that the clouds will quit taking the form

Of a demon or a devil or an angel free fall

He’s like the spawn of a million hated souls

In a downward spiral so out of control

He lost the battle of life and couldn’t have any kids with his wife

And so he fucked her with a butcher knife

There’s nothing left but he stays alive to spite

All the people that just wish he was down by sunlight

But he ain’t going nowhere until they’re coming to get him

So it’s better to forget and just act like you never met him

If the chance comes, walk on the other side of the street

Because he just might be the last man you ever meet

And if you let him he would do some of the evilest deeds

And let your mind wander just for a second and you can see

No matter what they do to me, no matter what they say

I can’t do right, I always go the other way

They can’t reach me, I refuse to reason

I am lost in my wicked mind and it’s killing season

Confused she is given this little gift of life corrupted inside

Trackted by every guy she bites

Every force in her path she feels wrong

But inside insinuation couldn’t be more wrong

She presses on through the world every day with more rage

And the day is like a book and it’s written across her face

And the anger in her voice when she’s letting the demons speak

In a fit with herself after words of her being weak, losing control

Tied to whatever little soul she retains

Minusing all of the portions she gave away

To this point everything in her life has been pointless

She’s well in tune with feeling of disappointments

She killed her true self back in the day

And have never been the same since that selfish rage

Long gone, any moments when the heart is suppose to beat

And there’s no one home behind the walls of vacancy of her mind

No matter what they do to me, no matter what they say

I can’t do right, I always go the other way

They can’t reach me, I refuse to reason

I am lost in my wicked mind and it’s killing season

Verdeeld staat hij, onmenselijk tot in de kern

Hij haalt uit naar het leven omdat hij vindt dat hij wat meer verdient

Dan de gewone, elke dag gekooide engelen en freaks

Luister met zijn stem wanneer hij spreekt

Hoor het als de woede in het gebrul van de donderende onweerswolk

Maar slecht is het weer dat op hem blijft regenen

Het licht bestraalde hem op een slechte manier en alles wat die haat mij aandoet

En nu zit hij in het holst van de nacht en bedenkt twee manieren om te sterven

Maar hij kan het niet goed doen, hij leeft nog

Killer by design, hij nam de lange weg naar huis

Maar de weg was afgesloten, geen weg naar huis denk ik

Op de laatste jacht op de jeugd en de weglopers

Hij vermoordde zijn bloedverwanten en vermoordde toen zijn eerste klassen

Lang geleden, alle momenten waarop het hart zou moeten kloppen

En er is niemand thuis achter de muren van leegte van zijn geest

Wat ze me ook aandoen, wat ze ook zeggen

Ik kan het niet goed doen, ik ga altijd de andere kant op

Ze kunnen me niet bereiken, ik weiger te redeneren

Ik ben verdwaald in mijn boze geest en het is moordend seizoen

Het is een wasbeurt sinds hij werd geboren

En dus zit hij alleen thuis

Ik probeer gewoon de storm te doorstaan

In de hoop dat de wolken zullen stoppen met het aannemen van de vorm

Van een demon of een duivel of een engel vrije val

Hij is als de spawn van een miljoen gehate zielen

In een neerwaartse spiraal, zo uit de hand gelopen

Hij verloor de strijd van het leven en kon geen kinderen krijgen met zijn vrouw

En dus neukte hij haar met een slagersmes

Er is niets meer over, maar hij blijft ondanks alles in leven

Alle mensen die alleen maar wilden dat hij bij het zonlicht was

Maar hij gaat nergens heen totdat ze hem komen halen

Dus het is beter om het te vergeten en gewoon te doen alsof je hem nooit hebt ontmoet

Als de kans zich voordoet, loop dan aan de andere kant van de straat

Omdat hij misschien wel de laatste man is die je ooit ontmoet

En als je hem toestaat, zou hij enkele van de slechtste daden doen

En laat je gedachten maar even afdwalen en je kunt het zien

Wat ze me ook aandoen, wat ze ook zeggen

Ik kan het niet goed doen, ik ga altijd de andere kant op

Ze kunnen me niet bereiken, ik weiger te redeneren

Ik ben verdwaald in mijn boze geest en het is moordend seizoen

Verward krijgt ze dit kleine geschenk van het leven dat van binnen beschadigd is

Gevolgd door elke man die ze bijt

Elke kracht op haar pad voelt ze verkeerd

Maar innerlijke insinuatie kan niet meer verkeerd zijn

Ze reist elke dag met meer woede door de wereld

En de dag is als een boek en het staat op haar gezicht geschreven

En de woede in haar stem wanneer ze de demonen laat spreken

In een match met zichzelf na woorden dat ze zwak was en de controle verloor

Gebonden aan de kleine ziel die ze behoudt

Zonder alle porties die ze weggaf

Tot nu toe is alles in haar leven zinloos geweest

Ze voelt zich goed bij teleurstellingen

Ze heeft vroeger haar ware zelf vermoord

En zijn nooit meer hetzelfde geweest sinds die egoïstische woede

Lang geleden, alle momenten waarop het hart zou moeten kloppen

En er is niemand thuis achter de muren van leegte van haar geest

Wat ze me ook aandoen, wat ze ook zeggen

Ik kan het niet goed doen, ik ga altijd de andere kant op

Ze kunnen me niet bereiken, ik weiger te redeneren

Ik ben verdwaald in mijn boze geest en het is moordend seizoen