The Deep End - Twiztid, Dominic, Caskey

It sits and corrodes in the bottomless pit of my soul

Becoming half of the better damaged portion of what’s whole

Some call it sick, deranged, insane and sometimes

I prefer it rather that to be just labeled this plain

Or played like some disfigured chess piece

In life’s corrupted game

Feel the sorrow

Life reaps and sows, accepting it

But still wanting to grow

Or just let go but the grips from the fingertips

Of insanity’s overbearing hold

Feels airtight

As if I need the jaws of life to come and cut me

Out the darkness in an effort to shed light on the subject

To the public, the world can live without me

Still feel blessed inside to speak my mind

And hoping they never doubt me

And through death hoping they remember

And never ever will they ever forget about me

And if I’m resurrected

Second coming of second life

Second chance to know about me to have sight

Beyond sight, close your eyes and still see

If I were just the same

As the rest of you little robots

Then I prefer to be shot

Induce me with the pain

Shoot venom in my veins

Cause you don’t know my story

No, you don’t know my story

There’s really nothing for me

So leave me in this worry

(In the end is glory)

Feel like an 8 by 10 in a 5 by 7

I’m in the wrong frame of mind

And I wish my indiscretions had a warning sign

But I get by

And that’s a lie

But I gotta refuse to let em' know

That on the line in which I ride

I choose to break away

Wanna bring it back

That which you take from me

Even if it means I gotta go to war with everyone

Who wanted to end my little bit of everything

Guess I’m too mad or too sad to sing

I was born in a city

But now I’m living in a confused state

That’s full of decay like a toothache

They tried to pull me out but it was too late

Now I’m a product of a brand new hate

I’d rather die than be what you say

Living a lie to let the truth hang

Individualize me like a new gang

While the rest of y’all just sit there and get played

I’m drowning in a pool of my surroundings

I put this knife to my Adam’s apple

Let’s start the backwards countdown from ten

I’m a tatted rascal

Fleeting from the lines

An acid jackal

Shackles all on my palms

Because psychedelic trips gone bad

Recollections of my pissed off dad

Sitting in the pathfinder

And I still ain’t found shit but

Old silhouetted pictures of me with my wrist cut

And I wish you well

Hell, I was bullied by the minotaur

School with a crew

With a toolie

Inside a rental car

You don’t learn from god inside a seminar

But you hear about the devil every which way you turn

Perhaps we were made to burn in hellfire

And I desire to be stronger

But the songs I sing

Go ever somber in this life of mine

Memoirs of the suicidal

I guess my father is my truest idol

Gone

Het zit en corrodeert in de bodemloze put van mijn ziel

De helft worden van het beter beschadigde deel van wat heel is

Sommigen noemen het ziek, gestoord, krankzinnig en soms

Ik geef er de voorkeur aan dat het gewoon als gewoon wordt bestempeld

Of speelde als een misvormd schaakstuk

In het corrupte spel van het leven

Voel het verdriet

Het leven oogst en zaait, aanvaard het

Maar wil nog steeds groeien

Of gewoon loslaten, maar de grepen van de vingertoppen

Van de aanmatigende greep van waanzin

Voelt luchtdicht aan

Alsof ik de kaken van het leven nodig heb om me te komen snijden

Uit de duisternis in een poging licht te werpen op het onderwerp

Voor het publiek: de wereld kan zonder mij

Voel me nog steeds gezegend van binnen om mijn gedachten te uiten

En hopend dat ze nooit aan mij twijfelen

En door de dood in de hoop dat ze het zich herinneren

En nooit zullen ze mij ooit vergeten

En als ik herrees?

Tweede komst van een tweede leven

Tweede kans om te weten over mij om zicht te krijgen

Voorbij het zicht, sluit je ogen en zie nog steeds

Als ik dezelfde was

Als de rest van jullie kleine robots

Dan word ik liever neergeschoten

Maak me wakker met de pijn

Schiet gif in mijn aderen

Omdat je mijn verhaal niet kent

Nee, je kent mijn verhaal niet

Er is echt niets voor mij

Dus laat me in deze zorgen

(Uiteindelijk is het glorie)

Voel je als een 8 bij 10 in een 5 bij 7

Ik ben in de verkeerde gemoedstoestand

En ik wou dat mijn indiscreties een waarschuwingsbord hadden

Maar ik kom langs

En dat is een leugen

Maar ik moet weigeren om het ze te laten weten

Dat op de lijn waarin ik rijd

Ik kies ervoor om weg te breken

Wil je het terugbrengen

Dat wat je van me aanneemt

Zelfs als het betekent dat ik met iedereen ten strijde moet trekken

Wie wilde er een einde maken aan mijn kleine beetje van alles?

Ik denk dat ik te boos of te verdrietig ben om te zingen

Ik ben geboren in een stad

Maar nu leef ik in een verwarde staat

Dat zit vol met verval zoals kiespijn

Ze probeerden me eruit te trekken, maar het was te laat

Nu ben ik een product van een gloednieuwe haat

Ik sterf liever dan te zijn wat je zegt

Een leugen leven om de waarheid te laten hangen

Individualiseer me als een nieuwe bende

Terwijl de rest van jullie daar gewoon zit en gespeeld wordt

Ik verdrink in een poel van mijn omgeving

Ik leg dit mes op mijn adamsappel

Laten we beginnen met aftellen vanaf tien

Ik ben een getatoeëerde schurk

Vluchtig van de lijnen

Een zure jakhals

Ketenen allemaal op mijn handpalmen

Omdat psychedelische trips slecht zijn geworden

Herinneringen aan mijn boze vader

In de verkenner zitten

En ik heb nog steeds geen shit gevonden, maar

Oude silhouetfoto's van mij met mijn pols gesneden

En ik wens je het beste

Verdorie, ik werd gepest door de minotaurus

School met een bemanning

Met een tool

In een huurauto

Je leert niet van God in een seminar

Maar je hoort over de duivel, welke kant je ook opgaat

Misschien zijn we gemaakt om te branden in het hellevuur

En ik wens sterker te zijn

Maar de liedjes die ik zing

Word ooit somber in dit leven van mij

Memoires van de zelfmoord

Ik denk dat mijn vader mijn ware idool is

Weg