Сначала (Всё равно) - ТуткактуТ

Я всё никак не могу осознать,

Что мне принять и простить?

Чтобы во сне разучится летать,

Чтоб наяву просто жить.

Если в груди не горит, а чадит.

Может быть нужно уйти?

Трудно что было сокрыть и забыть,

Так что свести не свести.

Всё равно нам придется с начала,

Находить и конечно терять.

Но о чём ночью птица кричала?

То во что нож вонзил черный тать?

Поезд уходит, не может уйти,

Тяжко хрипит и кричит.

В рельсу одну все сошлись все пути

Кто их за это простит?

А пассажиры заснули уже,

Видят во снах дивный мир,

Ходят там все налегке в неглиже

Платья сносили до дыр.

Всё равно нам придется с начала,

Находить и конечно терять.

Но о чём ночью птица кричала?

То во что нож вонзил черный тать?

Нужно одно, но об этом молчок,

Некому это сказать.

Дверь в райский сад бог закрыл на крючок,

Незачем ключик искать.

Можно открыть, но с другой стороны,

Кто же решится на то?

Если всё время смотреть только сны,

Людям не хватит крестов.

Всё равно нам придется с начала,

Находить и конечно терять.

Но о чём ночью птица кричала?

То во что нож вонзил черный тать?

Ik kan het nog steeds niet bevatten

Wat kan ik accepteren en vergeven?

Om te vergeten hoe te vliegen in een droom,

Om gewoon in de realiteit te leven.

Als de borst niet brandt, maar rookt.

Misschien moet je weg?

Het was moeilijk om te verbergen en te vergeten

Dus verminderen niet verminderen.

We moeten nog steeds opnieuw beginnen

Vinden en natuurlijk verliezen.

Maar waar huilde de vogel 's nachts om?

Waar heeft de zwarte dief het mes in gestoken?

De trein vertrekt, kan niet vertrekken

Hij piept en schreeuwt hevig.

In één spoor kwamen alle manieren samen

Wie zal hen dit vergeven?

En de passagiers zijn al in slaap gevallen,

In dromen een wondere wereld zien,

Iedereen loopt daar luchtig in een negligé

Jurken waren aan stukken gescheurd.

We moeten nog steeds opnieuw beginnen

Vinden en natuurlijk verliezen.

Maar waar huilde de vogel 's nachts om?

Waar heeft de zwarte dief het mes in gestoken?

Eén ding is nodig, maar dit is stil,

Iemand die het zegt.

God sloot de deur naar de Hof van Eden aan een haak,

U hoeft niet naar een sleutel te zoeken.

U kunt openen, maar aan de andere kant,

Wie zal daarover beslissen?

Als je de hele tijd alleen maar naar dromen kijkt,

Mensen hebben niet genoeg kruizen.

We moeten nog steeds opnieuw beginnen

Vinden en natuurlijk verliezen.

Maar waar huilde de vogel 's nachts om?

Waar heeft de zwarte dief het mes in gestoken?