Простая судьба - ТуткактуТ

Откуда задует ветер?

Нам незачем это знать,

Раны не хотят заживать.

А сколько наш дом будет светел?

Еще спроси о дождях,

Скоро ль засохнет страх?

Где-то шумели деревья.

И красные огни,

Плясали, гасли и снова,

Приступ вечной тоски.

Потому что исчезла,

Но в памяти навсегда,

Такое высокое небо,

Такая простая судьба.

Прочти забытую книгу,

Тебе ведь не привыкать,

Находить и снова терять.

Время вырастит фигу,

Ее ты употребишь,

И новый плод сотворишь.

Где-то шумели деревья.

И красные огоньки,

Плясали, гасли и снова,

Приступ вечной тоски.

Потому что исчезла,

Но в памяти навсегда,

Такое высокое небо,

Такая простая судьба.

Пока еще есть надежда,

Да что там пока, всегда!

Тепло нам дарит звезда.

Когда же все совершится?

Времени нас не поймать,

Как свет мы будем летать.

Где-то шумели деревья.

И красные огоньки,

Плясали, гасли и снова,

Приступ вечной тоски.

Потому что исчезла,

Но в памяти навсегда,

Такое высокое небо,

Такая простая судьба.

Такое высокое небо,

Такая простая судьба.

Такое высокое небо!

Такое высокое небо,

Такая простая судьба.

Waar komt de wind vandaan?

We hoeven het niet te weten

De wonden willen niet helen.

Hoe licht zal ons huis zijn?

Vraag meer over de regen

Zal de angst snel opdrogen?

Ergens ritselden bomen.

En rode lichten

Ze dansten, gingen uit en nog een keer,

Een aanval van eeuwig verlangen.

Omdat ze verdwenen is

Maar voor altijd in het geheugen

Zo'n hoge lucht

Zo'n eenvoudig lot.

Lees een vergeten boek

Je bent het niet gewend

Zoeken en weer verliezen.

De tijd zal een cijfer groeien

Je zult het gebruiken

En je zult nieuwe vruchten creëren.

Ergens ritselden bomen.

En rode lichten

Ze dansten, gingen uit en nog een keer,

Een aanval van eeuwig verlangen.

Omdat ze verdwenen is

Maar voor altijd in het geheugen

Zo'n hoge lucht

Zo'n eenvoudig lot.

Nu er nog hoop is

Ja dat er tot, altijd!

De ster geeft ons warmte.

Wanneer zal alles klaar zijn?

Tijd om ons te pakken

Als licht zullen we vliegen.

Ergens ritselden bomen.

En rode lichten

Ze dansten, gingen uit en nog een keer,

Een aanval van eeuwig verlangen.

Omdat ze verdwenen is

Maar voor altijd in het geheugen

Zo'n hoge lucht

Zo'n eenvoudig lot.

Zo'n hoge lucht

Zo'n eenvoudig lot.

Wat een hoge lucht!

Zo'n hoge lucht

Zo'n eenvoudig lot.