Feeling Oblivion - Turin Brakes

Cubscouts arescreaming,

Needing icescreaming &all the pleasures of June

I m in a parked car.

Flowers seem friendly &people in hall ways feel walls.

Now it is night time maybe we re cruising avoiding the anti-cruise.

Oh I don t really know where we are.

If things get real promise to take me somewhere else,

By the time fear takes me over will we still be rolling &feeling oblivion.

Once in a while the lie in the laughter can burn through a holein my ears,

Like a man with glasses catching a sunbeam and burning the skinof a kid.

Hypereal fragments disturbing the stagnants of almighty fear.

Well I ll just go under the water.

If things get real promise to take me somewhere else,

By the time fear takes me over will we still be rolling &feeling oblivion.

So don t leave me here on my own.

So don t leave me here on my own.

If things get real promise to take me somewhere else,

By the time fear takes me over will we still be rolling &feeling oblivion

Welpenscouts schreeuwen,

Ik heb ijs nodig en alle geneugten van juni

Ik zit in een geparkeerde auto.

Bloemen lijken vriendelijk en mensen in de gang voelen muren.

Nu is het nacht, misschien zijn we aan het cruisen om de anti-cruise te vermijden.

Oh, ik weet niet echt waar we zijn.

Als dingen echt beloven om me ergens anders heen te brengen,

Tegen de tijd dat angst me overneemt, zullen we nog steeds aan het rollen zijn en de vergetelheid voelen.

Af en toe kan de leugen in het lachen door een gat in mijn oren branden,

Als een man met een bril die een zonnestraal opvangt en de huid van een kind verbrandt.

Hypereale fragmenten die de stagnaties van almachtige angst verstoren.

Nou, ik ga gewoon onder water.

Als dingen echt beloven om me ergens anders heen te brengen,

Tegen de tijd dat angst me overneemt, zullen we nog steeds aan het rollen zijn en de vergetelheid voelen.

Dus laat me hier niet alleen achter.

Dus laat me hier niet alleen achter.

Als dingen echt beloven om me ergens anders heen te brengen,

Tegen de tijd dat angst me overneemt, zullen we nog steeds aan het rollen zijn en de vergetelheid voelen?