Bosque - Tulsa, Ricardo Lezón

Ojalá nos proteja este bosque

Con sus arboles de cemento entorpeciendo nuestra visión

No sabes hacia donde ir, atontados por el ir y venir de miles de personas que

no reparan en ti y en mí

Desnudos nos vemos las costuras

Nuestra religión son nuestras dudas

Nos llamas absurdos probablemente con razón

¿Quién sino una absurdo daría crédito a este corazón?

Y cuando cierran las tiendas y todo el mundo se va a dormir, nos quedamos solos

a merced de esta enorme masa gris

Dónde se esconde

Dónde se esconde

Lo que nos corresponde

En las esquina un mariachi nos vigila

Nos mira mientras ranchea nuestra vida

A medida que avanza la canción nuestra piel empieza a fallar, nos abrimos si se

nos derrama nuestro vacío

Dónde se esconde

Dónde se esconde

Lo que nos corresponde

Ik hoop dat dit bos ons beschermt

Met zijn cementbomen die ons zicht belemmeren

Je weet niet waar je heen moet, verbijsterd door het komen en gaan van duizenden mensen die

ze repareren niet in jou en in mij

Naakt zien we de naden

Onze religie is onze twijfels

Je noemt ons waarschijnlijk terecht absurd

Wie anders dan een absurditeit zou dit hart de eer geven?

En als de winkels sluiten en iedereen gaat slapen, blijven we alleen achter

overgeleverd aan deze enorme grijze massa

waar verstopt hij zich

waar verstopt hij zich

Wat hoort bij ons

In de hoek kijkt een mariachi ons aan

Hij kijkt naar ons terwijl hij ons leven boert

Naarmate het nummer vordert, begint onze huid te barsten, we openen als

giet onze leegte uit

waar verstopt hij zich

waar verstopt hij zich

Wat hoort bij ons