Às Vezes - Tulipa Ruiz

Às vezes quando eu vou à Augusta

O que mais me assusta é o teu jeito de olhar

De me ignorar

Toda em tons de azul

Teu ar displicente invade meu espaço

E eu caio no laço exatamente do jeito

Um crime perfeito

It’s all right, baby blue

Garupa de moto, a quina da loto saiu pra você

Sem nome e o endereço é de hotel, eu mereço

Até outra vez

Às vezes quando eu chego em casa

O silêncio me arrasa e eu ligo logo a TV

Só então eu ligo pr’ocê, descubro que já sumiu

Não sei em qual festa que eu te garimpei

Cantando «lay mister lay», será que foi no meu tio?

Ou em algum bar do Brasil…

Sei lá, eu fui mais de mil

Cheguei bem tarde, o vinho estava no fim

E alguém passou o chapéu pra mim e gritou

É grana pra mais bebum e eu não paguei

Às vezes quando eu vou ao shopping

Escuto «Money for Nothing» e então começo a lembrar

Que eu tocava num bar

E que uma corda quebrou

Foi um deus-nos-acuda, eu apelei pro meu Buda

Te peguei pelo braço e nós fomos embora

Eu disse: Baby, não chora

Amor de primeira hora

A vida é chata, mas ser platéia é pior

E que papel o meu

Chá quente na cama, sorvete, torta, banana, lua de mel

Às vezes quando eu vou ao centro da cidade

Evito, mas entro no mesmo bar que você

Nem imagino o porquê

Se eu nem queria beber

Reparo em sua roupa, na loira ao seu lado

No seu ar cansado que nem mesmo me vê

Olhando pr’ocê

Pedindo outro «fernet»

Será que não chega, já estou me repetindo

Eu vivo mentindo pra mim

Outro sim, outra «trip», outro tchau

Outro caso banal, tão normal, tão chinfrim

Às vezes eu até pego uma estrada

E a cada belo horizonte eu diviso o seu rosto

A face oculta da lua

Soprando ainda sou sua

Soms als ik naar Augusta ga

Wat me het meest bang maakt, is hoe je eruitziet

Negeer me

Allemaal in blauwtinten

Jouw zorgeloze lucht dringt mijn ruimte binnen

En ik val precies zo in de lus

Een perfecte misdaad

Het is in orde, babyblauw

Terug op de motor kwam de lottoautomaat voor jou tevoorschijn

Geen naam en adres komt van hotel, ik verdien het

Tot een andere keer

Soms als ik thuiskom

De stilte doodt me en ik zet de tv aan

Pas dan bel ik je, ontdek dat het al weg is

Ik weet niet op welk feest ik je heb gepand

"Lay mister lay" zingend, was het mijn oom?

Of in een bar in Brazilië...

Ik weet het niet, ik ging naar meer dan duizend

Ik kwam erg laat aan, de wijn raakte op

En iemand gaf de hoed aan mij en schreeuwde:

Het is geld voor meer drinkers en ik heb niet betaald

Soms als ik naar het winkelcentrum ga

Ik luister naar 'Money for Nothing' en dan begin ik het me te herinneren

Dat ik in een bar speelde

En dat een touw brak

Het was een god-help-ons, ik deed een beroep op mijn Boeddha

Ik nam je bij de arm en we vertrokken

Ik zei: schat, niet huilen

Eerste keer liefde

Het leven is saai, maar een publiek zijn is erger

En welke rol is mijn

Hete thee op bed, ijs, taart, banaan, huwelijksreis

Soms als ik naar het centrum ga

Ik vermijd het, maar ik betreed dezelfde balk als jij

Ik kan me niet eens voorstellen waarom

Als ik niet eens wilde drinken

Ik zie je kleren, de blondine naast je

In je vermoeide blik dat je me niet eens ziet

kijken naar jou

Vragen om een ​​ander «fernet»

Is het niet genoeg, ik herhaal mezelf al

Ik leef om mezelf voor te liegen

Nog een ja, nog een reis, nog een tot ziens

Weer een banale affaire, zo normaal, zo kleinzielig

Soms neem ik zelfs een weg

En elke mooie horizon verdeel ik je gezicht

Het verborgen gezicht van de maan

Blazen, ik ben nog steeds van jou