Rzeka - Tulia

Z oczu zamglonych

Co nie patrzyły w tył

Spadły zasłony

Aż w górę kurz się wzbił

Lecz widzę wszystko jak jest

Z ostrością prawie do łez

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

Odwrócę nurt

By w górę biegł nie w dół

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

I płynąć nią

Miłości źródła schną

Z ust słodkich tobie

I pełnych miłych słów

Dziś tyle powiem

Że nie zaczniemy znów

Za dużo chyba już wiem

Za mądrość zapłacę snem

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

Odwrócę nurt

By w górę biegł nie w dół

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

I płynąć nią

Miłości źródła schną

Nie było źle i to życie miało sens

Lecz nie stać mnie by jeszcze raz je przejść

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

Odwrócę nurt

By w górę biegł nie w dół

Nie chcę wejść do tej samej rzeki

I płynąć nią

Miłości źródła schną

Van wazige ogen

Wat keek niet terug

De gordijnen zijn gevallen

Tot het stof opvloog

Maar ik kan alles zien zoals het is

Scherpte bijna tot tranen toe

Ik wil niet in dezelfde rivier gaan

Ik zal het tij keren

Dat het naar boven moet lopen, niet naar beneden

Ik wil niet in dezelfde rivier gaan

En erop zwemmen

De bronnen van liefde drogen op

Uit je zoete mond

En vol mooie woorden

Ik zal zoveel zeggen vandaag

Dat we niet opnieuw beginnen

Ik denk dat ik al te veel weet

Ik zal voor wijsheid betalen met slaap

Ik wil niet in dezelfde rivier gaan

Ik zal het tij keren

Dat het naar boven moet lopen, niet naar beneden

Ik wil niet in dezelfde rivier gaan

En erop zwemmen

De bronnen van liefde drogen op

Het was niet slecht en dit leven was logisch

Maar ik kan het me niet veroorloven om ze nog eens door te nemen

Ik wil niet in dezelfde rivier gaan

Ik zal het tij keren

Dat het naar boven moet lopen, niet naar beneden

Ik wil niet in dezelfde rivier gaan

En erop zwemmen

De bronnen van liefde drogen op