Nasza Kołysanka - Tulia, Marcin Wyrostek

Nic tak naprawdę nie jest proste, zbyt

Prozaiczne i beztroskie.

Chociaż każdy tak chce.

Nic nigdy nie jest czarno-białe, zbyt

Oczywiste, zrozumiałe.

Głupi wszystko już wie.

Mamo ja wrócić chcę do tamtych dni.

Ja słucham, Ty tłumaczysz mi,

I tak coraz szersze oczy mam.

Mamo ja wrócić chcę do tamtych lat,

Gdy mi objaśniasz cały świat.

Od tej pory już nie taki sam.

Nic nie jest trudne beznadziejnie, zbyt

Zaplątane i niezmierne.

Chociaż takie chce być.

Mamo ja wrócić chcę do tamtych dni.

Ja słucham, Ty tłumaczysz mi,

I tak coraz szersze oczy mam.

Mam ja wrócić chcę do tamtych lat,

Gdy mi objaśniasz cały świat.

Od tej pory już nie taki sam.

Nic samo z nieba Ci nie spadnie, wiedz

Czas się traci coraz łatwiej.

Kochać to znaczy żyć.

Nic tak naprawdę nie jest proste, zbyt

Prozaiczne i beztroskie

Chociaż każdy tak chce.

Nic tak naprawdę nie jest proste, zbyt

Prozaiczne en beztroskie.

Chociaż każdy tak chce.

Nic nigdy nie jest czarno-białe, zbyt

Oczywiste, zrozumiałe.

Głupi wszystko już wie.

Mamo ja wrócić chcę do tamtych dni.

Ja słucham, Ty tłumaczysz mi,

Ik neem coraz szersze oczy mam.

Mamo ja wrócić chcę do tamtych lat,

Gdy mi objaśniasz cały świat.

Od tej pory już nie taki sam.

Nic nie jest trudne beznadziejnie, zbyt

Zaplątane in niezmierne.

Chociaż takie chce być.

Mamo ja wrócić chcę do tamtych dni.

Ja słucham, Ty tłumaczysz mi,

Ik neem coraz szersze oczy mam.

Mam ja wrócić chcę do tamtych lat,

Gdy mi objaśniasz cały świat.

Od tej pory już nie taki sam.

Nic samo z nieba Ci nie spadnie, wiedz

Czas się traci coraz atwiej.

Kochać naar znaczy żyć.

Nic tak naprawdę nie jest proste, zbyt

Prozaiczne en beztroskie

Chociaż każdy tak chce.