Twenty - Troubled Coast

Chances are, it’s on the west coast

Chances are, it gets you home

So let’s find a reason you’re a wreck when you’re alone

It’s those warm pacific nights

In your favorite summer dress

Swimming without words through grace and gestures of regret

Like the fox under the hunter’s gun

You were the death I couldn’t stand to turn away from

For twenty something years

What did you do?

Well, words can’t describe the way

Your fingers wrapped around his sad, little throat

What did you say?

Only you’d come back soon

Just another of your lies that made me want you more

Don’t fuck this up

So let’s find a reason you’re a wreck when you’re alone

Forgot, too young

White lined, black lungs

Living for nothing

First make me understand

I think I’m starting to believe

First make me understand

I think I’m feeling gravity

But calling it your voice

Mistook identity and chance and called it grace

So make me understand

I think I’m losing hope tonight

So maybe without words it seeped into your bedroom walls

Went through your lying teeth with whiskey down your throat

And you know how you are

Always the grace of God when you know that I don’t and that I gave that up

De kans is groot dat het aan de westkust is

De kans is groot dat je hiermee thuiskomt

Dus laten we een reden vinden waarom je een wrak bent als je alleen bent

Het zijn die warme stille nachten

In je favoriete zomerjurk

Zwemmen zonder woorden door gratie en gebaren van spijt

Als de vos onder het jagersgeweer

Jij was de dood waar ik niet tegen kon om me af te wenden

Al twintig jaar

Wat heb je gedaan?

Nou, woorden kunnen de weg niet beschrijven

Je vingers wikkelden zich om zijn droevige, kleine keeltje

Wat zei je?

Alleen jij zou snel terugkomen?

Gewoon weer een van je leugens waardoor ik meer naar je verlangde

Verpest dit niet

Dus laten we een reden vinden waarom je een wrak bent als je alleen bent

Vergeten, te jong

Wit gevoerd, zwarte longen

Voor niets leven

Maak het me eerst duidelijk

Ik denk dat ik begin te geloven

Maak het me eerst duidelijk

Ik denk dat ik de zwaartekracht voel

Maar noem het je stem

Vergiste identiteit en toeval en noemde het genade

Dus laat het me begrijpen

Ik denk dat ik vanavond de hoop verlies

Dus misschien sijpelde het zonder woorden in je slaapkamermuren

Ging door je liggende tanden met whisky in je keel

En je weet hoe je bent

Altijd de genade van God als je weet dat ik dat niet doe en dat ik dat opgaf