I'm Still a Loner, Dottie - Troubled Coast

The casual walker-by below our yellow windowpanes

Must look up through the city lights and feel the same

As we wonder why in our beds above the darkening streets

«With some sense of shared human secrecy»

Mostly crazed by thoughts of paint peeling at the seams

As the tiles on my shower wall crack at the base

Retracing every anxious line

Reflecting how they fell apart

I never want to come undone or unravel jealous in the wind

And I’ll say it again

I’m not afraid to die

Just scared to live alone with you

Drunk in the morning

I woke to Dragon’s breath and summer tugging at my sheets to pull me out of bed

Drunk in the night

I swear I saw a raven grow black as your hair

Out of your thoughts, into the sky and through the outer holds

One year ago I watched dance across a wedding floor

In a bridesmaids dress that fell to pieces at your feet

Could you not see?

So many thoughts came unsummoned to me then

Unuttered on the car ride home

Before you left for the new world in shades of blue

I woke yesterday to no one lying by my side

Just empty pictures frames and broken dresser drawers

Where did you go?

I’ve try to hold my hatred in composure

But your dress will not stop slipping

And your words are ripping through my simple mind

And I’ll say it again

I’m not afraid to die

Just scared to live alone with you

We’re more than young-fucked-in-the-morning-sun

By some drunker-than-New-Years-Eve-Holy-seraphim-on-Haight-Street

Coffee shop poetics on love and drugs and War and Peace

I can’t believe what they say to me

I can’t believe what they did to you

De toevallige voorbijganger onder onze gele ruiten

Moet omhoog kijken door de stadslichten en hetzelfde voelen

Terwijl we ons afvragen waarom in onze bedden boven de donker wordende straten

«Met enig gevoel van gedeeld menselijk geheim»

Meestal gek van gedachten aan afbladderende verf op de naden

Omdat de tegels op mijn douchewand aan de onderkant barsten

Elke angstige lijn natrekken

Weerspiegelend hoe ze uit elkaar vielen

Ik wil nooit ongedaan worden gemaakt of jaloers worden in de wind

En ik zeg het nog een keer

Ik ben niet bang om te sterven

Gewoon bang om alleen met jou te wonen

Dronken in de ochtend

Ik werd wakker van Dragon's adem en zomer die aan mijn lakens trok om me uit bed te trekken

's Nachts dronken

Ik zweer dat ik een raaf zo zwart zag worden als je haar

Uit je gedachten, de lucht in en door de buitenste ruimen

Een jaar geleden zag ik dansen op een trouwvloer

In een bruidsmeisjesjurk die aan je voeten in stukken viel

Kon je het niet zien?

Er kwamen toen zoveel gedachten bij me op

Onuitgesproken tijdens de autorit naar huis

Voordat je vertrok naar de nieuwe wereld in blauwtinten

Ik werd gisteren wakker terwijl er niemand aan mijn zijde lag

Gewoon lege fotolijsten en kapotte ladekasten

Waar ben je naartoe gegaan?

Ik heb geprobeerd mijn haat in bedwang te houden

Maar je jurk zal niet stoppen met uitglijden

En je woorden schieten door mijn eenvoudige hoofd

En ik zeg het nog een keer

Ik ben niet bang om te sterven

Gewoon bang om alleen met jou te wonen

We zijn meer dan jong-geneukt-in-de-ochtend-zon

Door een dronken-dan-oudejaars-heilige-serafijnen-op-Haight-Street

Coffeeshoppoëtica over liefde en drugs en oorlog en vrede

Ik kan niet geloven wat ze tegen me zeggen

Ik kan niet geloven wat ze je hebben aangedaan