The First Night of the New World - Troubled Coast

Are these my eyes or just wet stones?

Is that the swelling of the sea against the shore

Or has the world reformed from inside-out?

Did we climb to high, my dear?

Are the cliffs the only place you feel alive?

We cut our hands and kissed the wind

While skipping stones and shedding skin

We made a god and laid our shaking bodies at her feet

Then stumbled naked through the door

And stumbled out of bed in the morning light

But too early to be seen by prophets cursing in the streets

And beggars preaching peace in faithful calm and solidarity

We resurrected power lines

And let them drip blue-green sparks upon our lips

Like little kids with snowflakes on the tips of their tongues

We found a pond covered in ice

And stoked a flame and called it good

Before the Illuminati buried us alive

But oh my God you’ve got me now

Stuttered heart, empty soul

God damn the way you’re moving through my mind

The way your hair outlines the world

God bless the way you touch my thighs

To warn me a storm is brewing beneath your ribs

That rain will soon follow

Rain drops upon your face make you no one that I’ve ever known

I see the rock on which we fell

It’s getting bigger every day we spend away from here

But I no longer want to pull it out

Or walk the roads above just to play it safe

We never really did

There’s beauty in a cut, a broken body on a summer cot

Your skinny legs and ruddy skin

Like knotted twine are twisted between my limbs

Fall into me

But oh my God, you’ve got me now

Stuttered heart, empty soul

God damn the way you’re moving through my mind

The way your hair outlines the world

God bless the way you touch my thighs

To warn me a storm is brewing beneath your ribs

That rain will soon follow

I’ve been thinking about letting you know

I’ve been feeling this for some time

And just forgot to let you know

That the storm from which we hid has been hiding underneath my shirt

I swear it’s you, not me

It’s so hard for me to be here with you

With all the things that I’ve been keeping inside

And I can’t go on pretending that I’m not thinking about leaving you

We watch the sun rise from a knotted hill or field of old machines

I can’t recall

But rusted metal spires reached towards the sky

Like preachers wives' contemplating death in bliss of an angry night

We fell further into each other there

So full of dusk as is the won’t of the poorly assembled class

All stone hands and sinewy flesh

So worn from digging up the dead

Line us up

We’re shaking free

Paint our sins

We’re making waves in forgetful seas

Line us up

We’re shaking free

Paint our sins

We’re making waves in forgetful seas

Zijn dit mijn ogen of gewoon natte stenen?

Is dat de zwelling van de zee tegen de kust?

Of is de wereld van binnenuit hervormd?

Zijn we te hoog geklommen, mijn liefste?

Zijn de kliffen de enige plek waar je voelt dat je leeft?

We sneden onze handen en kusten de wind

Terwijl je stenen overslaat en huid verliest

We maakten een god en legden onze trillende lichamen aan haar voeten

Toen strompelde naakt door de deur

En strompelde uit bed in het ochtendlicht

Maar te vroeg om gezien te worden door vloekende profeten op straat

En bedelaars die vrede prediken in trouwe kalmte en solidariteit

We hebben hoogspanningslijnen weer tot leven gewekt

En laat ze blauwgroene vonken op onze lippen druppelen

Als kleine kinderen met sneeuwvlokken op het puntje van hun tong

We hebben een vijver gevonden die bedekt is met ijs

En stookte een vlam en noemde het goed

Voordat de Illuminati ons levend begroeven

Maar oh mijn God, je hebt me nu

Stotterend hart, lege ziel

Godverdomme de manier waarop je door mijn hoofd gaat

De manier waarop je haar de wereld schetst

God zegene de manier waarop je mijn dijen aanraakt

Om me te waarschuwen dat er een storm opsteekt onder je ribben

Die regen zal snel volgen

Regendruppels op je gezicht maken je niemand die ik ooit heb gekend

Ik zie de rots waarop we zijn gevallen

Het wordt elke dag groter als we hier weg zijn

Maar ik wil het er niet meer uittrekken

Of loop over de wegen hierboven om op veilig te spelen

Dat hebben we nooit echt gedaan

Er zit schoonheid in een snee, een gebroken lichaam op een zomerbedje

Je magere benen en rossige huid

Zoals geknoopt touw tussen mijn ledematen is gedraaid

Val in mij

Maar oh mijn God, je hebt me nu

Stotterend hart, lege ziel

Godverdomme de manier waarop je door mijn hoofd gaat

De manier waarop je haar de wereld schetst

God zegene de manier waarop je mijn dijen aanraakt

Om me te waarschuwen dat er een storm opsteekt onder je ribben

Die regen zal snel volgen

Ik heb erover nagedacht om het je te laten weten

Ik voel dit al een tijdje

En ben vergeten het je te laten weten

Dat de storm waar we ons voor verstopten zich onder mijn hemd heeft verstopt

Ik zweer dat jij het bent, niet ik

Het is zo moeilijk voor mij om hier bij jou te zijn

Met alle dingen die ik binnen heb gehouden

En ik kan niet blijven doen alsof ik er niet aan denk om je te verlaten

We zien de zon opkomen vanaf een geknoopte heuvel of een veld met oude machines

Ik kan het me niet herinneren

Maar verroeste metalen torens reiken naar de hemel

Zoals predikersvrouwen die de dood overwegen in de gelukzaligheid van een boze nacht

We vielen daar verder in elkaar

Zo vol met schemering als de wil van de slecht samengestelde klas is

Alle stenen handen en pezig vlees

Zo versleten van het opgraven van de doden

Zet ons op een rij

We schudden vrij

Schilder onze zonden

We maken golven in vergeetachtige zeeën

Zet ons op een rij

We schudden vrij

Schilder onze zonden

We maken golven in vergeetachtige zeeën